Η μελέτη περιλαμβάνει:

1. Τη δημιουργία ενός μεταλλικού χωροκανάβου στο εσωτερικό του κτιρίου και την επέκταση του και έξω από αυτό. Ο χωροκάναβος αποτελεί μια πρόταση δημιουργίας ιδεατών επιπέδων, πάνω στα οποία θα δημιουργηθούν οι κατάλληλες πορείες κίνησης και εξυπηρέτησης των επισκεπτών των κινηματογραφικών αιθουσών. Το μεταλλικό δίκτυο είναι το κύριο στοιχείο στήριξης των αιθουσών καθώς και του φέροντα οργανισμού του διατηρητέου κτιρίου. Η αποτύπωση του κτιρίου μετά των καθαιρέσεων εμφάνιζε στοιχεία ιχνών του φέροντα οργανισμού. Η δημιουργία ενός σκελετού, συνέχεια των ιχνών είναι μια πρόταση σύνδεσης του διατηρητέου κτιρίου και της νέας επέμβασης

2. Οι κινηματογραφικές αίθουσες χωροθετούνται στο εσωτερικό του διατηρητέου κτιρίου και σε απόσταση από τους περιμετρικούς τοίχους, Η μορφή των αιθουσών και των υπολοίπων λειτουργιών, παραπέμπει στο σχήμα και τη ανάγκη των φυσαλίδων να αιωρηθούν. Η μομφή της κάθε φυσαλίδας-αίθουσας προκύπτει από την τοποθέτηση ενός κατάλληλου αριθμού τέτοιων αιωρούμενων στοιχείων μέσα σε ένα καθορισμένο χώρο λαμβάνοντας την καλύτερη δυνατή μορφή κάλυψης του κενού χώρου. Οι φυσαλίδες που αποδίδονται στη μελέτη, ως χώροι θεάματος παραπέμπουν στη φούσκα του κινηματογράφου παρασέρνοντας και τους θεατές της μέσα σε αυτή. Η κατασκευή δίνει την αίσθηση της αιώρησης των νέων χώρων και των επισκεπτών σε αυτή, καθώς και τη τάση διαφυγής της από τα όρια των περιμετρικών τοίχων. Η διαφυγή αποδίδετε με την επέκταση του χωροκανάβου και της φούσκας στο οικοδομικό τετράγωνο. Η «φούσκα» πέρα των λειτουργικών και χρηστικών αναγκών, προτείνει μια αρχιτεκτονική γλώσσα διαφορετική από αυτή του διατηρητέου κτιρίου, που προκύπτει από υλικά και μορφές της εποχής μας. Η έλλειψη ορθογωνίων στοιχείων στις αίθουσες συντελούν στην καλύτερη ακουστική των θεατών.