Στόχος της μελέτης μου είναι η διερεύνηση του τρόπου που ένα εγκαταλελειμμένο συγκρότημα βιομηχανικών-βιοτεχνικών δραστηριοτήτων στο εσωτερικό της πόλης του Βόλου, μπορεί να μετατραπεί/μετασχηματιστεί σε πεδίο-πυρήνα νέας ενεργής κοινωνικής διασταύρωσης λειτουργιών-υπηρεσιών. Η σημαντική νέα πρόταση στηρίζεται στην παρατήρηση πως ο σχεδιασμός ενοικιαζόμενων χώρων διαμονής ορισμένου χρόνου δεν επιτρέπει την εξατομίκευση (ελευθερία χειρισμών-συμπεριφορών) του χώρου. Πρόθεσή μου είναι η δημιουργία υβριδικών ευέλικτων-εύπλαστων χώρων όπου θα ενθαρρύνεται η αλληλεπίδραση μεταξύ των επισκεπτών-προσωρινών κατοίκων, με τους κατοίκους-εργαζομένους σε χώρους σχεδιασμένους για εργασία. Με προϋπόθεση την διατήρηση-αποκατάσταση των υφιστάμενων συστάδων κτιρίων, μελετήθηκε η επανάχρησή τους και η ουσιαστική σύνθεσή τους με τις υπάρχουσες ελεύθερες περιοχές - κενά του οικοπέδου. Η μελέτη μου και η σχεδιασμένη πρόταση είναι καθοριστική στην αναβάθμιση της ταυτότητας της πόλης. Επικεντρώνεται στην επανάχρηση και την ενεργοποίηση του ανενεργού βιομηχανικού χώρου-οικοπέδου και την ένταξη του στον αστικό ιστό, καθώς θα περιέχει, πλέον, νέες χρήσεις, συμβατές και απαραίτητες για την πόλη. Ζητήματα χώρου-σχέσεων όπως η συνδεσιμότητα, η βιωσιμότητα, η ενεργειακή-διατροφική αυτονομία που μπορεί να αναπτυχθεί σε αυτό και πολλά άλλα υπολείμματα της βιομηχανικής ιστορίας. Διαμορφώνοντας τον πυρήνα της πρότασης, καθώς επιδιώκεται η μετάβαση από την πολιτική αδράνεια στην ερευνητική-σχεδιαστική δράση. Το κέντρο ως χώρος ολοκληρωμένου σχεδιασμού προτείνεται να ενσωματωθεί στις νέες προσεγγίσεις του τοπικού-υπερτοπικού παραδείγματος συλλογικών σχέσεων αναζωπυρώνοντας τη ζωή στο μέχρι πρότινος εγκαταλελειμμένο βιομηχανικό συγκρότημα.