Η παρούσα διπλωματική εργασία αποτελεί ένα σενάριο «παρασιτικής» στρατηγικής, που στοχεύει στην εκμετάλλευση των ελάχιστων κενών χώρων που έχουν απομείνει στις πυκνοκατοικημένες περιοχές. Ως περιοχή μελέτης επιλέχθηκε η Κυψέλη στην Αθήνα, λόγω του μεγάλου αριθμού κατοίκων που συγκεντρώνει και την πυκνή της δόμησης. Παρατηρώντας την περιοχή, ανάμεσα στους στενούς δρόμους και τις τόσο ψηλές πολυκατοικίες, εμφανίζονται «ρωγμές» σε κάποια σημεία, τα οποία είναι κενά που έχουν απομείνει ενδιάμεσα σε κτίρια. Μέσα από την καταγραφή, παρατηρήθηκε ότι αυτά τα μέρη έχουν παρατηθεί από τους/ις ιδιοκτήτες/τριες τους και πλέον έχουν την λειτουργία σκουπιδότοπων. Θεωρούμε ότι αυτές οι αστικές «ρωγμές», είναι σημεία που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν λειτουργίες προς όφελος των κατοίκων και να ενεργοποιηθούν ξανά. Τοποθετώντας σκαλωσιές και αντικείμενα που εφαρμόζουν σε αυτές, θα δοθεί η δυνατότητα αξιοποίησης αυτών των χώρων με αναστρέψιμο τρόπο και θα δημιουργηθούν επιπλέον χώροι, που ίσως «ανακουφίσουν» την περιοχή. Κάθε σκαλωσιά έχει μία διαφορετική χρήση με δημόσιο χαρακτήρα και τοποθετείται σε κάποιο από αυτά τα μέρη. Με αυτό τον τρόπο, θα σχηματιστεί ένα ακόμη δίκτυο κίνησης και επικοινωνίας, για όσους/ες το έχουν ανάγκη. Η λογική αυτής της «εισβολής» βασίζεται στον τρόπο δράσης των παρασίτων, όπου μέσω της σύγκρουσης με άλλους οργανισμούς, οδηγούν όλο το σύστημα στην συμβίωση και έπειτα στην συνεξέλιξη.