Από την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης και έπειτα, οι ρυθμοί ζωής μεταβάλλονται ταχύτατα. Κι όμως, η παύση του παρόντος αποτελεί σημαντική υπόθεση στη προστασία της ανθρώπινης συνείδησης από το να απορροφηθεί από την μνήμη του παρελθόντος ή το άγχος του ανεξέλεγκτου μέλλοντος.

Η νοοτροπία της παύσης, της σιωπής, είναι χαρακτηριστική στην ανατολική φιλοσοφία και αυτό εκτίθεται ολοκληρωτικά στη διαδεδομένη φιλοσοφία του βουδιστικού ζεν. Στόχος αυτού είναι να καθαρίσει ο νους από τις σκέψεις και με αυτόν τον τρόπο να επιτευχθεί η συνειδητοποίηση του παρόντος. Η διαδικασία της αφύπνισης στο παρόν και της ουσιαστικής συνειδητοποίησης της εμπειρίας του χρόνου, μπορεί επίσης να προσδιοριστεί από την αρχιτεκτονική και τις τέχνες.

Στην Ιαπωνία, αναγνωρίζονται δυνατά ριζωμένες νοοτροπίες και προτάσεις σκέψεων περί χρόνου. Σύμφωνα με τον Nitschke, η κλασική ιαπωνική φιλοσοφία αντιλαμβάνεται τη συνεχή αλλαγή της πραγματικότητας, δίνοντας ιδιαίτερη βάση στην παροδικότητα των φυσικών φαινομένων.

Σε σχέση με άλλους πολιτισμούς, οι Ιάπωνες δεν ξεχώρισαν τα αντικείμενα από τη φύση και τις εκδηλώσεις της, αλλά τα θεωρούν ως μέρη συντονισμένης εκφραστικής ταυτότητας. Εμπνέονταν από αυτή την αρχή και για αυτό σχεδιάζαν περισσότερο στοχαστικά παρά ορθολογικά, περισσότερο ποιητικά παρά περιγραφικά. Παρατήρησαν και τις κατέγραψαν για να πετύχουν να διεγείρουν την συνείδηση μέσω των έργων που δημιουργούσαν. Έτσι, ο αισθητικός συσχετισμός όλων των αισθήσεων λειτούργησε ως μέσο σύνδεσης των συνθηκών που δημιούργησε ο άνθρωπος με τις μορφές της φύσης όπως τις αντιλαμβανόταν.

Σκοπό της παρούσας ερευνητικής εργασίας, αποτελεί η μελέτη της φιλοσοφικής χωρο-χρονικής έκφρασης του MA·του τρόπου που έχει επηρεάσει την καθημερινότητα, τη θρησκεία, τις οπτικές εκφράσεις και τελετές στην χώρα Ιαπωνία. Παράλληλα, για την παρουσίαση της προσπάθειας του περιεχομένου της έννοιας ως μέρους και επιρροής του ιαπωνικού τρόπου σκέψης, αναφέρονται ορισμένες πρόσθετες βασικές λειτουργικές αισθητικές προτάσεις οι οποίες συνθέτουν την ιαπωνική κουλτούρα και παράδοση. Επιπροσθέτως, επιχειρείται μέσω χαρακτηριστικών παραδειγμάτων, η αναγνώριση των μορφολογικών στοιχείων στον σύγχρονο ιαπωνικό αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, όπου συνδέεται το παρελθόν και το μέλλον.