Στην παρούσα μελέτη επιχειρώ να εντοπίσω την έννοια του περισσεύματος σε ποικίλες μορφές και συνθήκες, εστιάζοντας στη συμβολή των μαρμάρινων περισσευμάτων του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στη συγκρότηση του εθνικού φαντασιακού, μέσα από τη βλέψη του Γιάννη Χαμηλάκη. Παράλληλα διακρίνω και αναφέρω συνοπτικά προσωπικά βιώματα αξιοποίησης υλικών, τροφικών και χωρικών περισσευμάτων κυρίως στο αστικό περιβάλλον, ενώ στο βασικό σώμα του κειμένου διεισδύουν ορισμένες αποσπασματικές αφηγήσεις ανάλογων περιπτώσεων, όπως η έννοια του παράσιτου κατά τον MichelSerres, η δημιουργία των οστών κατά τον ManuelDeLanda, πρακτικές διαρρηκτών κατά τον Ηλία Πετρόπουλο, το φαινόμενο της δημιουργίας τάξης μέσα από χαοτικές καταστάσεις κατά τον IlyaPrigogine, η έννοια της νοητικής βιογεωχημικής ενέργειας και της νοόσφαιρας κατά τον VladimirVernadsky, η λειτουργία του πεπτικού συστήματος, η διαχείριση των αστικών απορριμμάτων, η περίπτωση του οικισμού των Αναφιώτικων, οι πρακτικές ανακύκλωσης και αναδιανομής υλικών του δικτύου PreciousPlastic, των καταστημάτων ΡΕΤΟ και του παζαριού ρακοσυλλεκτών ΕΡΜΗΣ, αστρονομικές καινοτομίες, στοιχεία για τους πλανήτες και τα πετρώματα, η ροή των υλικών στον πλανήτη Γη, άρθρα του Ποινικού Κώδικα, οι μύκητες, τα ReverseLogistics, το άπειρο και άλλα. Κατά αυτόν τον τρόπο επιδιώκω να αντλήσω και να καταγράψω τις μεθόδους ροής και τις τοπικές εναποθέσεις της ύλης τόσο στο ανθρωπογενές όσο και στο μη ανθρωπογενές πεδίο ώστε να κατανοήσω την διαδικασία παραγωγής του υλικού και άυλου περισσεύματος καθώς και τις πρακτικές διαχείρισής του.