Το ερευνητικό θέμα με τίτλο ‘Όπερα και Αρχιτεκτονική’ εστιάζει στη διερεύνηση και ταξινόμηση των διαφορετικών μορφολογικών τύπων κτιρίων Όπερας σε συνάρτηση με τα κατασκευαστικά και λειτουργικά αρχιτεκτονικά τους χαρακτηριστικά. 

Οι κατευθυντήριες της έρευνας βασίστηκαν στο γεγονός πως οι Όπερες αποτελούν μία ιδιαίτερη κτιριακή εγκατάσταση η οποία προορίζεται για θεατρικές παραστάσεις έργων που συνδυάζουν σκηνική δράση με μουσική σύνθεση σε ένα αυστηρό πλαίσιο μουσικών και θεατρικών αρχών. Αυτή η συνθήκη υπαγορεύει τη μορφή της κτιριακής δομής καθιστώντας τις όπερες μία ξεχωριστή κατηγορία θεάτρων με αυξημένες ανάγκες αρχιτεκτονικού σχεδιασμού.

Επιπλέον, το γεγονός πως η Όπερα γεννήθηκε σε ένα διαφορετικό κοινωνικό τοπίο από το σημερινό δημιουργεί τον προβληματισμό σχετικά με την εξέλιξη του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού των Λυρικών Θεάτρων και κυρίως τη σχέση του εξωτερικού κελύφους με τους επιμέρους χώρους των λειτουργιών της όπερας αλλά και πως αυτά τα κτίρια είτε ως διατηρημένες κατασκευές είτε ως καινούριες δομές ενσωματώνονται στον σύγχρονο αστικό ιστό.

Σχετικά με την πορεία της ερευνητικής διαδικασίας, έχοντας ως αφετηρία τη μελέτη κάποιων γενικών πληροφοριών σχετικά με τη δομή και την ιστορία της Όπερας για την κατανόηση του ρόλου της αλλά και των σχεδιαστικών προτύπων που επικράτησαν, η ερευνητική εργασία επικεντρώνεται στη μελέτη και συσχέτιση 18 κτιριακών παραδειγμάτων του ιστορικού φάσματος από τη δημιουργία της πρώτης κτιριακής εγκατάστασης λυρικού θεάτρου έως τη σύγχρονη εποχή. Τα κτίρια επιλέχτηκαν βάσει ιστορικής σπουδαιότητας, αρχιτεκτονικής σημασίας και διαχρονικότητας ως προς τη λειτουργία και τη δημοφιλία τους. Για την έρευνα επιστρατεύτηκε κυρίως η μελέτη της υπάρχουσας βιβλιογραφίας και των ιστορικών πηγών με σκοπό την εξαγωγή συμπερασμάτων ως προς το ιστορικό πλαίσιο δημιουργίας των θεάτρων Όπερας, τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και τον αστικό τους ρόλο τότε και σήμερα.