Ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται το περιβάλλον στο οποίο ζει μέσω των αισθήσεων του. Όλες οι αισθήσεις συγκροτούν τη πολυεπίπεδη εμπειρία αυτής της αντίληψης. Θα μπορούσε όμως κάποιος να ισχυριστεί ότι δεν διαθέτουν όλες οι αισθήσεις την ίδια σημασία. Η ακοή κατά συνέπεια ίσως μπορεί να χαρακτηριστεί μια από τις σημαντικότερες του συνόλου. Το αντικείμενο αντίληψης της ακοής είναι ο ήχος ο οποίος αποτελεί και το κύριο θέμα του παρόντος ερευνητικού. Ο αρχιτεκτονικός χώρος με τη σειρά του αποτελεί το κύριο στοιχείο που πλαισιώνει το περιβάλλον του ανθρώπου και η σύνδεση του με το φαινόμενο του ήχου θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική.

Αδιαμφισβήτητο γεγονός αποτελεί επίσης ότι η σημερινή εποχή , διαμορφώνεται και μεταβάλλεται από τις τεχνολογικές εξελίξεις. Από μια τέτοια τεχνολογική εμβύθιση δεν θα μπορούσε να απέχει η αρχιτεκτονική πρακτική. Αναδύεται κατά αυτόν τον τρόπο το ερώτημα πως αυτός ο ψηφιακός χαρακτήρας επηρεάζει τον αρχιτεκτονικό χώρο, το περιβάλλον δηλαδή του ανθρώπου και τι σχέση μπορεί να έχει με τα στοιχεία που συντελούν στην αντίληψη του, όπως ο ήχος.

Στο ερευνητικό αρχικά αναλύεται το φαινόμενο του ήχου ώστε να κατανοηθούν οι εκφάνσεις του και να υπάρξει το κατάλληλο έρεισμα για συζήτηση. Στη συνέχεια κρίνεται σκόπιμο να παρουσιαστούν τα χαρακτηριστικά εκείνα που κάνουν αντιληπτό τον ήχο στον τρισδιάστατο χώρο και πώς κατά συνέπεια μπορεί να προσομοιωθεί αυτή η αντίληψη. Τέλος, επιλέγεται η συσχέτιση του ήχου, αρχικά, με την ατμόσφαιρα που μπορεί να παράγει αλλά και με το εικονικά περιβάλλοντα που μπορεί να ορίσει. Πρόθεση αποτελεί να εξεταστούν αυτά τα περιβάλλοντα σε σχέση με τον ήχο, να συζητηθεί ο ενδεχόμενος βαθμός εμβύθισης αλλά και να παρουσιαστεί η σχέση τους με τoαρχιτεκτονικό πλαίσιο.