Το πρώτο παράδειγμα ψηφιακής κατασκευής (digitalfabrication) παρουσιάστηκε το 1952 και οι τεχνολογίες τρισδιάστατης εκτύπωσης έκαναν την εμφάνιση τους στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Όμως, σήμερα, αρκετά χρόνια αργότερα βρισκόμαστε στο σημείο αυτό που από κάποιους χαρακτηρίζεται ως ‘Τρίτη Ψηφιακή Επανάσταση’ ή/και ‘Τετάρτη Βιομηχανική Επανάσταση’. Τι είναι αυτό το οποίο διαφοροποιεί την εποχή μας; Η πρωτοβουλία του ανοιχτού κώδικα κατέστησε εφικτή την πρόσβαση στα μηχανήματα του digital fabrication και τα μετέτρεψε από εξελιγμένες μηχανές σε μηχανήματα γραφείου. Ταυτόχρονα η ελεύθερη κίνηση της γνώσης και της πληροφορίας έχουν καταστήσει εφικτή τη συνεργασία πλήθους ατόμων το οποίο συνεργατικά αναπτύσσει και παραλλάσσει το εργαλείο. Η δυναμική ενός νέου εργαλείου μιας νέας τεχνολογίας έγκειται στους χρήστες της και στον τρόπο που αυτοί επιλέγουν να την εκμεταλλευτούν.

Βρισκόμαστε σε ένα σημείο που για πρώτη φορά μετά τη βιομηχανική επανάσταση τροποποιείται η στάση απέναντι στη μηχανή και πλέον αποτελεί ένα εργαλείο στα χεριά του τεχνίτη. Η μηχανή, η οποία αποτελούσε τον εχθρό της βιοτεχνίας και εκτόπισε τον άνθρωπο από την παραγωγή, είναι αυτή που επαναφέρει ο μοντέλο του τεχνίτη δυναμικά στο προσκήνιο και τον καθιστά ανταγωνιστικό  προς την κλασική βιομηχανική παραγωγή μεγάλης κλίμακας.

Τα νέα εργαλεία παρουσιάζουν μια σειρά νέων δυνατοτήτων και ταυτόχρονα ένα πλήθος περιορισμών. Όμως αυτό δίνει μια νέα δυναμική, όπου τα ατελεύτητα χαρακτηριστικά του τρισδιάστατου εκτυπωτή μπορούν να αποτελέσουν νέες ευκαιρίες δημιουργικής έκφρασης.

Στο πλαίσιο αυτού του ερευνητικού θέματος, εξετάζεται το εργαλείο της τρισδιάστατης εκτύπωσης και ειδικότερα, οι εκτυπωτές που λειτουργούν μέσω της προώθησης υλικού. Ερευνάται η σχέση του με την ψηφιακή κοινότητα και η δυναμική που αυτή προσφέρει στην ανάπτυξη του εργαλείου. Παρουσιάζονται τα πλεονεκτήματα που προσφέρει το εργαλείο και οι περιορισμοί που θέτει. Μέσω παραδειγμάτων σκιαγραφείται η τρέχουσα πορεία ανάπτυξης του. Η πιθανή αιρετική χρήση του εκτυπωτή προς παραγωγή νέων τρόπων δημιουργικής έκφρασης, εξετάζεται από μια σειρά δοκιμών με στόχο τη δημιουργία ενός υποτυπώδους λεξιλογίου αιρετικής χρήσης. 

Ο τρισδιάστατος εκτυπωτής αποτελεί ένα ατελές εργαλείο με πολλές προοπτικές βελτίωσης, μας δίνει όμως ταυτόχρονα τη δυνατότητα να μιλάμε για έναν νέο τύπο τεχνίτη, αυτόν του ψηφιακού. Ο τεχνίτης που μεταχειρίζεται τα εργαλεία που μετατρέπουν την πληροφορία σε ύλη και μπορεί να τα μεταχειρίζεται με πολλαπλούς τρόπους για να παράγει πολλαπλά αποτελέσματα και να συνεργάζεται για να τα εξελίσσει προς όφελος των αναγκών του και της κοινότητας.