Η παρούσα ερευνητική εργασία επιχειρεί να τεκμηριώσει την ύπαρξη της κλιματικής αλλαγής, καθιστώντας σαφές ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες είναι η κύρια αιτία του φαινομένου. Στη συνέχεια, γίνεται αναφορά των πλανητικών επιπτώσεων εξαιτίας την αλλαγής του κλίματος, όπως η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας, η τήξη των πάγων, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας και η εμφάνιση ακραίων καιρικών φαινομένων, καθώς επίσης και οι μελλοντικές μεταβολές και προβλέψεις τόσο σε παγκόσμια κλίμακα όσο και στην Ελλάδα συγκεκριμένα. Επιπλέον, παρουσιάζει την προσπάθεια σε διεθνές επίπεδο αντιμετώπισης του φαινομένου καθώς και το σημαντικό ρόλο και ευθύνη του αρχιτέκτονα να προσαρμοστεί στα δεδομένα του μεταβαλλόμενου κλίματος. Επιπροσθέτως, γίνεται προσπάθεια διασαφήνισης των όρων «ανθεκτικότητα» και «αστική ανθεκτικότητα» σε συνδυασμό με τον ευρέως αναγνωρισμένο όρο της αειφόρου ανάπτυξης και τη μεταξύ τους σχέση. Εν κατακλείδι, σκοπός της εργασίας είναι η κατανόηση των δυσοίωνων συνθηκών που βιώνουν οι σημερινές κοινωνίες, και όχι μόνο, υπό την απειλή των φυσικών καταστροφών, ο προβληματισμός για τη λήψη μέτρων μέσω του σχεδιασμού και η διερεύνηση τρόπων αντιμετώπισης τους μέσα από την έννοια της ανθεκτικότητας. Αυτό επιτυγχάνεται με την παρουσίαση υλοποιημένων, ή και όχι, «ανθεκτικών» παραδειγμάτων σε επίπεδο πόλης και κτιρίου, καθώς σήμερα η ανθεκτική προετοιμασία τους σε ακραία καιρικά φαινόμενα είναι απαραίτητη για την αποφυγή δαπανηρών ζημιών σε σπίτια, κτίρια γραφείων και εγκαταστάσεις παραγωγής, καθώς και για τη διάσωση ζωών.