Η παρούσα έρευνα έχει ως αντικείμενο μελέτης την φανταστική πόλη TheCity, στο mangaBlame! (1998), έργο του καλλιτέχνη TsutomuNihei. Επιχειρείται μια ανάγνωση της αρχιτεκτονικής της πόλης, καθώς και μια συσχέτιση αυτής με τη πόλη του αύριο. Το έργο του Niheiεπηρεάζει animatorsκαι gamedesignersσε προσπάθειες αναπαράστασης και αναδημιουργίας χώρων εμπνευσμένων από αυτό. Στις φανταστικές καταστάσεις που εισάγονται στο Blame!, η πόλη κυριαρχεί των δημιουργών της, πυργώνεται σε μορφές λαβυρίνθου εγκλωβίζοντας τους χαρακτήρες και μοιάζει πλέον μη βιώσιμη. Παρά την μορφή και τον γιγαντισμό των αρχιτεκτονικών δομών σε μία πόλη-megastructure, δύσκολα προσδιορίζονται χώροι ή δωμάτια φιλικά στον άνθρωπο, τοποθετώντας τον σε μια διαρκή διαδικασία επιβίωσης. Οι δημιουργοί των υπόλοιπων παραδειγμάτων ακολουθώντας το μόντελο του Blame!παύουν να δίνουν έμφαση στη δράση. Με την αναπαραγωγή της ίδιας της διαδικασίας της περιπλάνησης δίνεται έμφαση στον χώρο και στη προσέγγιση του από τον θεατή ή παίκτη.

Με βάση την ανάλυση του έργου, εξετάζεται η δυνατότητα αναπαράστασης των αρχιτεκτονικών ιδεών, μέσα από την χρήση του λεξιλογίου των κόμικ, καθώς και ο προσδιορισμός της μεταξύ τους σχέσης. Το σενάριο του Blame! παρουσιάζει μια πόλη σε πλήρη αναρχία, η οποία προβάλει πρότυπο μιας κοινωνίας που υπέστη τις αρνητικές επιπτώσεις της τεχνολογικής εξέλιξης. Σύμφωνα με αυτό, επιχειρείται μια προσέγγιση της έννοιας του megastructureτόσο σε ρεαλιστικό, όσο και σε φουτουριστικό επίπεδο. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα της εγκυρότητας της αρχιτεκτονικής σκέψης, στα πλαίσια ενός κόσμου που αμφισβητεί τα στερεότυπα του σημερινού μοντέλου της πόλης. Τέλος, μελετάται ο βαθμός βιωσιμότητας των σύγχρονων μητροπόλεων, καθώς και ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται το περιβάλλον, όσο αυτό απομονώνεται προς το εσωτερικό των κατασκευών.