Στο πλαίσιο της διπλωματικής εργασίας, μελετάται και προσεγγίζεται ένα ευρύ φάσμα αρχιτεκτονικών τυπολογιών και λειτουργικών  πρωτοτύπων που τοποθετείται στα μελλοντικά οικιστικά περιβάλλοντα τις Αθήνας, αναδεικνύοντας μια αστική  πολυπλοκότητα. Το ενδιαφέρον εστιάζεται στους πολλαπλούς χρόνους  και στις συχνότητες της ίδιας της πόλης, που αμφιταλαντεύεται συνεχώς. Δανείζοντας την φράση του Γουίλιαμ Γκίμπσον « το μέλλον είναι ήδη εδώ μόνο που δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένο, τα μέλλοντα μπορεί να είναι πολλά και να μην είναι ένα, σε διαφορετικές περιοχές με διαφορετικές ανάγκες και με άλλες κλίμακες», στην πόλη της Αθήνας το μέλλον καταφτάνει αλλά με διαφορετικές ταχύτητες. Έτσι περιοχές δέχονται το μέλλον πιο γρήγορα και άλλες πιο αργά. Στις ελληνικές πόλεις και πιο συγκεκριμένα στην Αθήνα δημιουργείται μια εναλλαγή χωρικών σχέσεων , μετατρέποντας έτσι  τους χρόνους  σε σφουγγάρια απορρόφησης πληροφοριών και μετατάξεων μέσα στο ίδιο αστικό τοπίο.

Επιχειρείται ένα νέο αρχιτεκτονικό  λεξικό στον αστικό ιστό τις Αθήνας με αφετηρία τον τόπο, εμφανίζοντας τις κλίμακες του φαινομένου του μέλλοντος στο παρόν. Η τοπική ουδετερότητα  παίζει σημαντικό ρολό στη εξερεύνηση και λειτουργεί ως μέσο . Στόχος είναι ο προσδιορισμός των νέων ρόλων  της πόλης του σήμερα και η ανάδειξή τους. Μεταφέροντας τους στο μέλλον, επιχειρείται μια προσπάθεια μετατροπής και μεγέθυνσης, καθώς στο τέλος επανατοποθετούνται στο παρόν τις πόλης, σχηματίζοντας  φαντασιακά  σενάρια στα όρια τις μυθοπλασίας, αναδεικνύοντας τις ανάγκες του αύριο στο σήμερα. 

Παίρνοντας ως αρχή την κλίμακα των λειτουργιών και την επαφή με τους Κεντρική ιδέα: Προτείνεται ο σχεδιασμός τεσσάρων οικιστικών προγραμμάτων – λειτουργιών που προέρχονται από το τυπικό αθηναϊκό μπλοκ (οικοδομικό τετράγωνο):

(α) το κινητό δωμάτιο, (β) η νέα όψη (Παρατηρητήριο), (γ) η γυάλινή στοά, (δ) ο μεταλλικός πύργος.