Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται το ζήτημα του καθορισμού του δημόσιου χώρου, σε εννοιολογικό και μορφολογικό επίπεδο, από τους ίδιους τους χρήστες του, μέσα από την οργάνωση και εφαρμογή μιας μεθόδου συμμετοχικού σχεδιασμού. Σαν περίπτωση δημόσιου χώρου επιλέγεται η πλατεία Χαλανδρίου. Επικεντρωνόμαστε στο φαινόμενο των ανοιχτών μουσικών αυτοσχεδιασμών (Jam) που συμβαίνει εκεί, με πρωτοβουλία κατοίκων της περιοχής. Επιδιώκουμε να εμπλακούμε μαζί τους σε μια ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων για το χώρο, για το πώς θα θέλαμε να είναι η πλατεία σαν το πεδίο που διαδραματίζονται τα jam. Οι συναντήσεις μας μαζί τους  συμβαίνουν σε πραγματικό χρόνο, εξελίσσονται στο δημόσιο χώρο και συνοδεύονται από αντικείμενα, που λειτουργούν σαν “όργανα” υποστήριξης της μεθόδου μας. Με τα αντικείμενα αυτά πυροδοτείται και καταγράφεται η παραγωγή των παραπάνω ιδεών. Η μέθοδος μας ξετυλίγεται με πειραματικό τρόπο, βήμα-βήμα, επαναπροσδιορίζεται κάθε φορά από τη συμμετοχή άλλων σε αυτή και χωρίζεται σε τρία βασικά επίπεδα. Το πρώτο επίπεδο αφορά την τοποθέτηση αντικειμένων στο χώρο της πλατείας, από εμάς, κατά τη διάρκεια δύο τζαμαρισμάτων, με σκοπό την εισαγωγή μιας αρχιτεκτονικής διαδικασίας που συμβαίνει παράλληλα με τους μουσικούς αυτοσχεδιασμούς και στην οποία συμμετέχει κόσμος που βρίσκεται στο χώρο εκείνη την ώρα. Μέσα από αυτές τις ανοιχτές διαδικασίες που εξελίσσονται παράλληλα, ενισχύεται ο δημόσιος χαρακτήρας της πλατείας και γίνεται μια διερεύνηση των επιθυμιών που σχετίζονται με το χώρο της. Το δεύτερο επίπεδο, λαμβάνει χώρα στην πλατεία και σε ένα πάρκο κοντά της, όπου στήνουμε το πεδίο για να εκτυλιχθούν συζητήσεις για την πλατεία, τα τζαμαρίσματα σε αυτή και τις επιθυμίες που αναφέρθηκαν παραπάνω. Η διαδικασία αυτή έχει τη μορφή εργαστηρίου και πραγματοποιείται με τη συμμετοχή κόσμου που έχει βρεθεί σε τζαμαρίσματα της πλατείας. Αποτέλεσμα του εργαστηρίου είναι ο σχηματισμός προτάσεων για το χώρο της πλατείας. Τρίτο επίπεδο είναι η in-situ εφαρμογή των παραπάνω προτάσεων σαν προετοιμασία της πλατείας για ένα ακόμα jam. Στη διάρκεια του τελευταίου αυτού jam οι επεμβάσεις χρησιμοποιήθηκαν από τον κόσμο που συμμετείχε στη σύλληψη και το σχεδιασμό τους αλλά και από τους υπόλοιπους παρευρισκόμενους στο χώρο.