Η παρακάτω διπλωματική εργασία, στόχο έχει τη μελέτη και το σχεδιασμό ενός θεάτρου το οποίο μεταφέρεται σε λιμάνια της μεσογείου, ώστε να μεταφέρει μαζί του τη κουλτούρα του θεάτρου.
 Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι οι θεατρικές παραστάσεις είναι ένα είδος ανταλλαγής μεταξύ καλλιτεχνών και θεατών, κάτι που θυμίζει εμπόριο. Έτσι έγινε η επιλογή των διάσημων εμπορικών λιμανιών της μεσογείου με στόχο να μπορέσει να αναπτυχθεί η τέχνη του θεάτρου στα σημεία αυτά και όχι μόνο το εμπόριο.
 Όσον αφορά το σχεδιασμό, η ιδέα της μεταφοράς και του εμπορίου, είναι εμφανής. Έτσι προκύπτει ένα σκάφος όπου εξυπηρετεί τη μεταφορά του πυρήνα, δηλαδή τη σκηνή αλλά και τους υπόλοιπους αναγκαίους χώρους για τη λειτουργία του υδάτινου θεάτρου που την πλαισιώνουν, (βεστιάριο, αποθηκευτικός χώρος σκηνικών, σαλόνι, γέφυρα, μηχανοστάσιο, τραπεζαρία, καμπίνες).
 Άρα ο λόγος ύπαρξης του σκάφους είναι ο πυρήνας του, δηλαδή το θέατρο, όπως συμβαίνει με τη σχέση ενός εμπορικού πλοίου με το εμπόρευμά του. Ο μοναδικός υπαίθριος χώρος είναι η οροφή της σκηνής που είναι μέσο πρόσβασης από την τραπεζαρία στο σαλόνι και αντίστροφα. Αυτό συμβαίνει επειδή έχει ληφθεί υπ’ όψιν η εξοικονόμηση του χώρου. Άλλο στοιχείο που επηρέασε το σχεδιασμό είναι η συμμετρικότητα, κάτι απαραίτητο για την πλεύση του σκάφους.
Το υδάτινο θέατρο προβλέπεται να ταξιδεύει από λιμάνι σε λιμάνι και να δίνει παραστάσεις. Το σκάφος πλαγιοδετεί και μέσω των βαρούλκων σηκώνεται η οροφή της σκηνής και στη συνέχεια πέφτει η μπουκαπόρτα στην προβλήτα. Έτσι η σκηνή είναι προστατευμένη όταν το σκάφος είναι εν πλω αλλά δεν εμποδίζεται η ορατότητα της σκηνής κατά τη διάρκεια της παράστασης. Στο επίπεδο της σκηνής υπάρχουν ράγες όπου τοποθετούνται panels και διαμορφώνονται κατάλληλα τα σκηνικά.
 Όσον αφορά τη μελέτη φωτισμού, προβλέπεται μία τρέσα που περιβάλλει τη σκηνή και μία σειρά φώτων κάτω από τα διπλά ταφ που υπάρχουν στις δύο μπουκαπόρτες.Οι θεατές παρακολουθούν την παράσταση από την προβλήτα που σύμφωνα με τις διαστάσεις της σκηνής υπάρχει χωρητικότητα 350 καθιστών θεατών και όρθιων μετά τη δέκατη σειρά ώστε να προϋποθέτεται η καλή ορατότητα και ακουστική.
 Τέλος η όψη δίνει την εντύπωση του πλοίου που μεταφέρει ένα κλειστό κουτί το οποίο πρόκειται να ανοιχθεί σε κάθε λιμάνι ώστε να παραδώσει το θεατρικό στοιχείο. Τα παράθυρα είναι σε τέτοιες θέσεις ώστε να δείχνουν την εσωτερική λειτουργία του κάθε χώρου, έτσι γίνεται φανερός ο λόγος ύπαρξης των υπόλοιπων χώρων που πλαισιώνουν τον πυρήνα του σκάφους. Όλη η διαδικασία θα μπορούσε να παρομοιαστεί με κύηση όπου ξεκινάει από το ένα λιμάνι και γεννιέται στο επόμενο.