Η άμεση σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον στο οποίο ζει, καθιστά ολοένα και περισσότερους ανθρώπους στην ανάπτυξη ενός φιλικού τρόπου δράσης προς αυτό. Μέρος της συνολικής δράσης του ανθρώπου αποτελεί η οικοδομική δραστηριότητα και η λειτουργία των κατασκευών οι οποίες έχουν μεγάλη συμμετοχή στην συνολική κατανάλωση ενέργειας.

Ο υπόγειος χώρος αποτελούσε από αρχαιοτήτων χρόνων την διέξοδο του ανθρώπου για προστασία από τις θερμοκρασιακές μεταβολές. Κύριο χαρακτηριστικό του υπόγειου χώρου είναι η παροχή σταθερού θερμικού περιβάλλοντος.

Η παρούσα ερευνητική εργασία έχει ως στόχο να αναλύσει τις υπόσκαφες κατασκευές. Κάνει αναφορά σε αρχέγονα πρότυπα και σε συγκεκριμένα παραδείγματα  σε διαφορετικά μήκη και πλάτη της γης.

Συνεχίζει αναλύοντας κυρίως μέσα από τα παραδείγματα  τους δομικούς και τους λειτουργικούς παράγοντες των υπόσκαφων χώρων.  Έχει ως στόχο, μέσα από την ανάλυση τους και την ταξινόμηση τους να προκύψουν οι βασικές αρχές σχεδιασμού που λειτουργούν ως γνώμονας σε κάθε περίπτωση μιας υπόγειας κατασκευής.

Μία υπόσκαφη κατασκευή έχει σημαντικά πλεονεκτήματα αλλά σίγουρα προκύπτουν και ζητήματα τα οποία θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε.

Εμείς από την μεριά μας θέλουμε, να αναλύσουμε μια τέτοιου είδους κατασκευή στον Ελλαδικό χώρο όπου έχουμε άμεση πρόσβαση, να κατανοήσουμε τον τρόπο ζωής σε αυτή μέσα από τους ιδιοκτήτες και να πραγματοποιήσουμε μετρήσεις σε ότι αφορά τις ενεργειακές αποδόσεις και τις συνθήκες που επικρατούν σε αυτές.