Το συγκεκριμένο ερευνητικό εξετάζει τη σχέση μεταξύ μαθηματικών, κοσμολογίας και αρχιτεκτονικής.Τα μαθηματικά καθ’ όλη τη διάρκρια εξέλιξης της αρχιτεκτονικής είναι άρρηκτα συνδεδεμένα.Ιδιαίτερα η γεωμετρία είναι ένας μαθηματικός κλάδος που αν ο ίδιος δεν είχε ανακαλυφθεί, τότε οι ίδιοι αρχιτέκτονες θα έπρεπε να τα εφεύρουν.Όσον αφορά τη κοσμολογία, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι ο χώρος που δημιουργείται από τον άνθρωπο αποτελεί όριο στον δικό του χώρο και στον εξωτερικό χώρο - Κόσμο.Ο άνθρωπος κατά την διάρκεια των χρόνων προσπαθεί να εξηγήσει πως είναι αυτός ο Κόσμος που αλληλεπιδρά, ώστε να μπορέσει να εξοικιωθεί μαζί του και να δημιουργήσει τον δικό του.

Πως όμως συνδέονται αυτοί οι τρείς τομείς μεταξύ τους; Η απάντηση βρίσκεται στην οπτική αντίληψη του ατόμου και στην αισθητική. Η τέχνη της Αρχιτεκτονικής συνεχώς ασχολείται με το θέμα της αισθητικής και το πως αυτή αντιλαμβάνεται από τους θεατές.Ο τρόπος που βλέπουμε τον Κόσμο, η πραγματικότητα που κρύβεται και δεν μπορούμε να την δούμε με γυμνό μάτι, αποτελεί ένα είδος αλήθειας που ικανοποιεί τον θεατή και προσφέρει μια γενικότερη ευημερία.Η σύγχρονη νευροβιολογία έχει αποδείξει ποσοτικώς ότι ο κογχομετωπιαίος φλοιός δραστηριοποιείται όταν έχουμε κάποια αισθητική εμπειρία.Τα χαρακτηριστικά που την διέπουν είναι η απλότητα, η συμμετρία και η αλήθεια.Η αισθητική λοιπόν, αποτελεί την έκφραση της απλότητας και της κομψότητας της οικουμενικής αλήθειας.Από τον Πυθαγόρα μέχρι και τον σύγχρονο αστροφυσικό ο άνθρωπος διευρευνά το σύμπαν και το αποδίδει μορφολογικά μέσω της γεωμετρίας.Η αρχιτεκτονική, ως μία κοινωνική γλώσσα που μεταφέρει το μήνυμα της μέσω της εικόνας, από τον Προκλασσικό πολιτισμό μέχρι και το σήμερα εκπαιδεύει τον θεατή σε νεόυς τρόπους αντίληψης, χρησιμοποιώντας την γλώσσα της γεωμετρίας.