Οι ηλικιωμένοι αποτελούν μία από τις πιο ευαίσθητες ομάδες του κοινωνικού συνόλου η οποία καταλαμβάνει ένα μεγάλο ποσοστό επί του συνολικού πληθυσμού.

Το ερώτημα που μας κίνησε το ενδιαφέρον και εν τέλει μας οδήγησε στο να ερευνήσουμε το συγκεκριμένο ζήτημα είναι το πώς και σε τι βαθμό οι αρχιτεκτονικοί χειρισμοί και ο σχεδιαστικός τομέας γενικότερα μπορεί να συμβάλει στην βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των ανθρώπων της Τρίτης ηλικίας. Η έρευνά μας εκτείνεται από την μελέτη αρχιτεκτονικών στοιχείων και χειρισμών που σχετίζονται με το εξωτερικό περιβάλλον και τα δημόσια κτίρια μεγάλης κλίμακας έως και τα χαρακτηριστικά οργάνωσης και λειτουργικότητας των βασικών χώρων μιας κοινής κατοικίας. Πιο συγκεκριμένα μελετήθηκαν τομείς όπως η διαστασιολόγηση, ο φωτισμός, η επιλογή των υλικών, τα διάφορα τεχνολογικά συστήματα καθώς και βασικές αρχές του σχεδιαστικού τομέα ώστε να προκύψει ένα πιο λειτουργικό και ευχάριστο περιβάλλον για τα ηλικιωμένα άτομα.

Μέσα από την έρευνα και την μελέτη του συγκεκριμένου θέματος προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε μία δική μας πρόταση με το ενδιαφέρον μας να επικεντρώνεται στους εσωτερικούς χώρους μιας κατοικίας. Αρχικά διακρίναμε τους τρεις βασικούς χώρους κατοίκησης (καθιστικό-κουζίνα, υπνοδωμάτιο, λουτρό) τους οποίους εν συνεχεία εντάξαμε σε τρεις ανεξάρτητους κύβους διαφορετικών διαστάσεων. Αυτό που θέλαμε να επιτύχουμε ήταν ο σχεδιασμός τυπικών χώρων μέσα στους οποίους ενσωματώσαμε στοιχεία και τεχνικές που αποσκοπούν στην ευκολότερη διαβίωση ενός ηλικιωμένου. Οι παραπάνω χώροι παρουσιάζονται με ένα πιο βιωματικό τρόπο μέσω της χρήσης μιας μάσκας εικονικής πραγματικότητας. Στο πλαίσιο αυτό δημιουργήθηκε ένα animationπεριήγησης στους παραπάνω χώρους στο οποίο παρουσιάζεται διαδραστικά η πληροφορία που σχετίζεται με τις προσθήκες διευκόλυνσης για τα άτομα της τρίτης ηλικίας. Φορώντας λοιπόν αυτή την μάσκα και ενώ κινείσαι μέσα στον χώρο μπορείς περιστρέφοντας το κεφάλι σου να αντιληφθείς τον χώρο σαν να βρίσκεσαι μέσα σε αυτόν.