Οι κλιματικές αλλαγές και τα νέα περιβαλλοντικά δεδομένα , που έρχονται κάθε μέρα στο προσκήνιο, καθιστούν επιτακτική την ανάγκη για αλλαγή της συμπεριφοράς εθνών, πόλεων και ατόμων. Ειδικότερα, στον τομέα των κτηριακών υποδομών, αρχιτέκτονες και οικολόγοι συμφωνούν ότι ο αστικός σχεδιασμός με τον τρόπο που διενεργείται αντιβαίνει στις προσπάθειες προστασίας του περιβάλλοντος και διατήρησης των φυσικών πόρων. Από την άλλη πλευρά, με γνώμονα τον σχεδιασμό, τα σύγχρονα σπίτια παρεμβαίνουν στο φυσικό τοπίο και απομυζούν φυσικούς πόρους, όπως νερό και ορυκτά καύσιμα.

Η αυτονόμηση από τα κεντρικά δίκτυα ενέργειας και η εκμετάλλευση των ανανεώσιμων πηγών , όπως ο ήλιος και ο άνεμος για την ηλεκτροδότηση μιας κατοικίας, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένας σύγχρονος τρόπος προστασίας του περιβάλλοντος καθώς και αντίσταση στην κλιματική αλλαγή και στο σύγχρονο οικονομικό σύστημα. Μια μορφή κατοίκησης που σέβεται τόσο το περιβάλλον όσο και τον χρήστη είναι η αυτόνομη κατοικία εκτός δικτύου , το θέμα της παρούσας ερευνητικής εργασίας. Η κατοικία εκτός δικτύου δεν προϋποθέτει έναν πρωτόγονο τρόπο ζωής χωρίς τεχνολογικά μέσα, αν και αποτελεί επιλογή του ίδιου του χρήστη. Ταυτόχρονα, όμως, απαιτεί την αλλαγή προοπτικής και του τρόπου ζωής ,σηματοδοτώντας έτσι την αρχή σχεδίασης βιοκλιματικών κατοικιών φιλικές προς το άτομο και εν αρμονία με το περιβάλλον.

Το παρόν ερευνητικό θέμα ασχολείται με την ανάλυση των περιβαλλοντικών δεδομένων, που αποτελούν την αιτία για την ίδρυση μιας τέτοιας μορφής κατοίκησης, με την ανάλυση της απαραίτητης υποστηρικτικής τεχνολογίας, που μέσω αυτής διατηρείται η ποιότητα ζωής των χρηστών, και τέλος παρατίθενται χαρακτηριστικές περιπτώσεις της μορφής αυτής.