Ως συνέπεια της έντονης αλλά και άναρχης μεταλλευτικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα,εντοπίζεται στην Ελλάδα ένας μεγάλος αριθμός εγκαταλελειμμένων λατομείων. Στο σύνολό τους σχεδόν, δεν έτυχαν καμίας οργανωμένης αποκατάστασης.

Η επιφανειακή εξόρυξη είναι μια δραστηριότητα που συνοδεύεται από μεγάλες και, πολλές φορές, μη αναστρέψιμες μορφολογικές αλλοιώσεις στο φυσικό ανάγλυφο, όπως επίσης και από μια πληθώρα περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ωστόσο, με τη συγκεκριμένη διαδικασία δημιουργούνται χώροι με έντονο γεωλογικό και τοπιογραφικό ενδιαφέρον, καθώς η πολυετής εκσκαφή και «καταστροφή» του προγενέστερου τοπίου αποκαλύπτει στοιχεία και στρώματα του υπεδάφους που δεν ήταν ορατά πριν την εξόρυξη. Εξίσου σημαντικό είναι ότι στα τοπία που προκύπτουν προβάλλεται ένα κομμάτι της ιστορίας και του πολιτισμού του ανθρώπου.

Στους χώρους αυτούς διαταράχθηκε βίαια η ισορροπία του περιβάλλοντος, καθώς οι ταχύτατοι ρυθμοί της ανθρώπινης παρέμβασης κατά τη διάρκεια της εκμετάλλευσης δεν άφησαν περιθώρια στη φύση να προσαρμοσθεί. Μετά την παύση των εργασιών και την απομάκρυνση του ανθρώπου από αυτούς, η δυναμική της φύσης ξεκίνησε μια διαδικασία εξισορρόπησης και μετασχηματισμού των τοπίων που είχαν ήδη δημιουργηθεί. Στη μεταβολή αυτή, δραστικό ρόλο είχε το υδάτινο στοιχείο, στο οποίο οφείλεται και η δημιουργία μιας νέας κατηγορίας τοπίου με ευδιάκριτα μορφολογικά αλλά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά, «το λατομικό τοπίο με νερό».

 Στην παρούσα εργασία, μέσα από τις θεωρητικές προσεγγίσεις αλλά και τις θεσμοθετημένες οδηγίες για το «τοπίο», επιχειρείται η καταγραφή και αναγνώριση των ανενεργών λατομικών τοπίων με νερό στην Ελλάδα, με σκοπό να αναδείξουμε τη σημασία του υγρού στοιχείου    στο μετασχηματισμό των τοπίων αυτών, αλλά και στη δημιουργία προϋποθέσεων ανάκτησης της σχέσης του ανθρώπου με τα εγκαταλελειμμένα αυτά τοπία. Για την πληρότητα της  έρευνας, θεωρήθηκε σκόπιμο να μελετηθούν οι δυνατότητες και προοπτικές επανάχρησης των χώρων αυτών, μέσα από τη διερεύνηση των παραδειγμάτων της διεθνούς εμπειρίας, που μέχρι σήμερα έχουν εκφραστεί και δημοσιοποιηθεί.