Στον πυκνά δομημένο αστικό ιστό η ύπαρξη φυσικού περιβάλλοντος είναι περιορισμένη. Η μεγάλη έκταση των δωμάτων είναι ιδανικοί χώροι προς αξιοποίηση. Η διπλωματική εργασία βασίζεται στην ιδέα μετατροπής των δωμάτων ως βασικό συστατικό της ζωής των κατοίκων των πόλεων. Εκτός από την αξιοποίησή τους, προτείνεται ένα νέο μοντέλο ζωής, που με την εκμετάλλευση όλων των ανενεργών χώρων (από το επίπεδο των δωμάτων μέχρι τα υπόγεια) σε συνδυασμό με τη συλλογικότητα των κατοίκων  επιτυγχάνεται η αυτοδιαχείριση του οικοδομικού τετραγώνου.

Η πρόταση περιλαμβάνει τη δημιουργία καλλιέργειας λαχανικών, δέντρων και αρωματικών φυτών. Τα δώματα ενοποιούνται από σύστημα κλιμακοστασίων. Παράλληλα κατασκευάζονται χώροι που μπορούν να φιλοξενήσουν κατοίκους στα δώματα και ταυτόχρονα χρησιμοποιούνται φωτοβολταϊκά πανέλα και ανεμογεννήτριες για την εκμετάλλευσης της ηλιακής και της αιολικής ενέργειας. Ο ακάλυπτος χώρος αναβαθμίζεται και στο έδαφος τοποθετείται δεξαμενή που συλλέγει τα όμβρια ύδατα για τις ανάγκες του ποτίσματος και των διαμερισμάτων Οι ανενεργοί χώροι στα ισόγεια και υπόγεια των πολυκατοικιών χρησιμοποιούνται προς όφελος των κατοίκων.

Η πρόταση συνοπτικά περιλαμβάνει δύο στάδια: την αρχιτεκτονική πλευρά της παρέμβασης και του σχεδιασμού που είναι εμφανώς περιορισμένη και κυρίως την προσπάθεια παρουσίασης ενός τρόπου ζωής όπου οι άνθρωποι με συλλογικές αποφάσεις  αποφασίζουν να ενεργοποιηθούν και μέσω οργανωμένων τεχνικών να καλύψουν τις ανάγκες σε υποδομές και παιδεία που λείπουν από το κράτος. Οι κάτοικοι μεγαλύτερης ηλικίας και οι ανενεργοί αποκτούν κίνητρο για να βγουν στον υπαίθριο χώρο, μόλις μερικά μέτρα πάνω από το σπίτι τους και γίνονται ενεργά μέλη της κοινότητας του οικοδομικού τετραγώνου.

Η εργασία περιλαμβάνει επίσης μελέτη για φωτισμό, και παρουσιάζει πως από οικονομικής πλευράς είναι δυνατή μια τέτοια κίνηση.