Η παρούσα εργασία εκπονήθηκε ως ερευνητικό θέμα στο προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κατά το ακαδημαϊκό έτος 2012-2013. Το θέμα αφορά στη διερεύνηση της αντίστροφης προοπτικής ως τρόπου διαχείρισης του χώρου στις εικόνες της ορθόδοξης χριστιανικής τέχνης. Η προσέγγιση που επιχειρείται εστιάζει κυρίως στην ερμηνεία του χώρου στο συγκεκριμένο πλαίσιο ως συνολικής πρότασης πρόσληψης και εν συνεχεία απόδοσης του χώρου κατά την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση. Συνεπώς δεν επικεντρώνεται επιλεκτικά σε επιστημονικές (γεωμετρικές) αλλά ούτε και αμιγώς θεολογικές αναλύσεις.
Συγκεκριμένα, η εργασία δομείται σε δύο μέρη. Στο πρώτο παρουσιάζεται συνοπτικά η αντίστροφη προοπτική και αναλύεται ο συλλογισμός του Παύλου Φλωρένσκυ, όπως αυτός αποτυπώθηκε στο δοκίμιό του με τίτλο «Η αντίστροφη προοπτική». Διατηρώντας την ίδια με το συγγραφέα οργάνωση σε κεφάλαια γίνεται αρχικά μία ιστορική αναδρομή σχετικά με τους αναπαραστατικούς κώδικες του αρχαίου κόσμου (Αίγυπτος, Ελλάδα) και του Μεσαίωνα. Εν συνεχεία, εξετάζοντας την περίπτωση του Τζιότο ασκείται κριτική για τον τρόπο που υπήρξαν και θεωρήθηκαν οι εικόνες κατά την Αναγέννηση και συνολικότερα του τρόπου με τον οποίο αυτές επηρεάστηκαν από την προοπτική. Το πρώτο μέρος τελειώνει με την παράθεση των προϋποθέσεων της προοπτικής και με τον έλεγχο επαλήθευσής τους.
Το δεύτερο μέρος οργανώνεται σε δύο θεματικές ενότητες. Στην πρώτη επιχειρείται μία εκ των έσω προσέγγιση των ιδεωδών της βυζαντινής τέχνης, που κλήθηκε να υπηρετήσει η αντίστροφη προοπτική. Αρχικά μέσω της αισθητικής θεώρησης, καθώς επίσης και της εκκλησιαστικής ερμηνείας της βυζαντινής εικόνας προσδιορίζεται το ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτή υπάρχει, ενώ στη συνέχεια παρατίθεται ο σχολιασμός του Ρώσου θεολόγου Π. Ευδοκίμωφ σχετικά με το θέμα. Στη δεύτερη θεματική ενότητα γίνεται αναφορά στη σχέση της αντίστροφης προοπτικής με τον Κυβισμό εξετάζοντας τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ των δύο. Τέλος, συνοψίζονται τα συμπεράσματα, σχολιάζοντας ταυτόχρονα τον τρόπο απόδοσης του χώρου στην εικονογραφία.