Τα κτίρια είναι από τους ποιο σημαντικούς καταναλωτές ενέργεια. Περίπου το 40% της τελικής κατανάλωσης στην Ευρώπη είναι στον τομέα των κτιρίων επομένως με τα σωστά υλικά και τις σωστές αναλογίες μπορούμε να επιτύχουμε σημαντική εξοικονόμηση.
Η θερμική μάζα του κτιρίου έρχεται να απορροφήσει την περίσσεια ενέργεια κατά τη διάρκεια της ημέρας και να την αποδώσει σταδιακά στο χώρο αργότερα, έτσι ώστε να μην υπάρχουν σημαντικές θερμοκρασιακές διακυμάνσεις. Τόσο το χειμώνα, όσο και το καλοκαίρι, η θερμική μάζα παίζει το ρόλο του «ρυθμιστή» της θερμοκρασίας.
Η ποσότητα της θερμικής μάζας εξαρτάται από το βάρος των δομικών υλικών που βρίσκονται εσωτερικά του κτιρίου. Γι' αυτό και η εσωτερική μόνωση δεν ενδείκνυται γενικά διότι εξουδετερώνει τη θερμική μάζα.
Τόσο ο παραδοσιακός, όσο και ο σύγχρονος τρόπος δόμησης στις περιοχές της Νότιας Ευρώπης χρησιμοποιεί υλικά με μεγάλο συντελεστή θερμοχωρητικότητας όπως πέτρα, τούβλα και σκυρόδεμα.
Χρησιμοποιώντας σωστά την θερμική μάζα και τους υαλοπίνακες σε ένα κτίριο ανάλογα με το κλίμα μπορεί να επιτευχθεί σημαντική μείωση των ενεργειακών αναγκών της ετήσιας θέρμανσης και ψύξης.
Στο πλαίσιο της προκείμενης ερευνητικής εργασίας θα αναλυθούν διάφορες τεχνολογίες στους τοίχους με εναλλαγές των υλικών και των διαστάσεων τους. Θα μελετηθεί η ενεργειακή απόδοση των κτιρίων από τις ίδιες σχεδιαστικές παραμέτρους με τα διαφορετικά υλικά και διαστάσεις.
Το αποτέλεσμα αυτής της εργασίας είναι να βρεθεί η βέλτιστη τοιχοποιία για να έχουμε την χαμηλότερη ενεργειακή κατανάλωση και αν είναι δυνατόν και την ποιο οικονομική λύση.