Αντικείμενο της διπλωματικής εργασίας είναι ο κυματοθραύστης στο λιμάνι του Βόλου. Η προσωπική ανάλυση κατάληξε σε ένα νέο μοντέλο κατοίκησής του. Με πρόθεση την προέκταση των χρήσεων της πόλης στη θάλασσα, η κατοικία, το εμπόριο, ο πολιτισμός, οι υπηρεσίες, η εκπαίδευση, η πλατεία βγήκαν από την πόλη και ήρθαν και έδεσαν πάνω στον βραχίονα του κυματοθραύστη. Αγκυροβόλησαν. Δημιουργήθηκαν όγκοι με γεωμετρική αλληλουχία προσαρμοσμένοι στην κλίμακα της επιφάνειας που τους δέχτηκε, και τοποθετημένοι με τρόπο τέτοιο ώστε το μέτωπο που δημιουργούν να έχει αναφορά το υπάρχον αστικό. Οι δραστηριότητες της πόλης συνεχίστηκαν και στον κυματοθραύστη αρθρώνοντας ταυτόχρονα μια νέα ταυτότητα, αυτή της πόλης στη θάλασσα.

Οι χρήσεις αναπτύσσονται σε δύο επίπεδα και ο βραχίονας σπάει σε σημεία για να γίνεται διέλευση σκαφών. Ενώνεται με την πόλη και από τη θάλασσα, με την ίδρυση νέων δρομολογίων προς αυτόν. Στο πρώτο κομμάτι του υπάρχει ένας χώρος διαλέξεων του πανεπιστημίου, μία πλατεία, μία καφετέρια, έκθεση βιβλίου, τα γραφεία του ιστιοπλοϊκού ομίλου, μία αγορά, εκδοτήριο εισιτηρίων, καθώς και εξέδρες για περιπατητές και αλιείς. Στο δεύτερο κομμάτι του υπάρχουν φοιτητικές κατοικίες.

Με στόχο την εξασφάλιση της συνεχής κίνησης ανθρώπων και την πλοκή συνεχώς μεταβαλλόμενων συμβάντων, οι χρήσεις που επιλέχθηκαν κάνουν ακριβώς αυτό. Η καφετέρια ανανεώνεται συνεχώς από θαμώνες, η αγορά κάθε μέρα έχει και διαφορετικά αγαθά, οι φοιτητές των κατοικιών φεύγουν με το τέλος των σπουδών τους, και αντικαθίστανται από άλλους.