Οι τεχνολογικές και κοινωνικοοικονομικές εξελίξεις που συντελέστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στον ευρωπαϊκό χώρο, οδήγησαν στην καταστολή της βιομηχανικής λειτουργίας. Απομακρυνόμενη η βιομηχανία, άφησε ένα τεράστιο κτιριακό απόθεμα και διατάραξε την ισορροπία του αστικού ιστού.

Ο στόχος της εργασίας αυτής είναι η διερεύνηση των δυνατοτήτων ενός ανενεργού βιομηχανικού κτιρίου να συμμετάσχει ξανά ενεργά στην κοινωνική, πολιτική και οικονομική ζωή της πόλης, μέσα από την διαδικασία της επανάχρησης. Το βασικό ερώτημα γύρω από το οποίο στράφηκε η εργασία μας είναι το αν και κάτω από ποιες συνθήκες το βιομηχανικό κτίριο δύναται να συνεισφέρει στην ανάκτηση υποβαθμισμένων περιοχών και στην αναζωογόνηση τους, δηλαδή αν τελικά το βιομηχανικό κτίριο μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός αστικής και πολεοδομικής αναβάθμισης.

Μέσα από την μελέτη παραδειγμάτων επανάχρησης σε ευρωπαϊκές και ελληνικές πόλεις, είτε πρόκειται για αποσπασματικές επαναχρήσεις, είτε αυτές εντάσσονται σε ευρύτερους σχεδιασμούς ανάπλασης, προσπαθήσαμε να φτάσουμε στον στόχο της έρευνάς μας.