Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά τη σχέση πόλης και θάλασσας με τρόπο που η δεύτερη θα μπορούσε να συνεισφέρει στη λειτουργία της πρώτης. Προτείνεται μία εναλλακτική κατασκευή που σκοπό θα έχει την κάλυψη έκτακτων γεγονότων στην πόλη. Συγκεκριμένα, η πρόταση αφορά την επανάχρηση και ανακατασκευή ενός υπάρχοντος κρουαζιερόπλοιου σε πλήρως εξοπλισμένο κολυμβητικό κέντρο που κινείται από τόπο σε τόπο για τη διεξαγωγή αγώνων μεγάλης κλίμακας. Τέλος, γίνεται προσπάθεια προσέγγισης της ναυπηγικής, μιας ειδικότητας που κατ εξοχήν δραστηριοποιείται στη μελέτη κατασκευών που κινούνται στο υγρό στοιχείο, σε συνδυασμό με την αρχιτεκτονική διάσταση του θέματος.

Σκοπός της δημιουργίας του κινούμενου κολυμβητικού κέντρου αποτελεί η αδυναμία των περισσότερων πόλεων να φιλοξενήσουν μεγάλα αθλητικά γεγονότα λόγω έλλειψης κτιριακών υποδομών. Προκειμένου να αποφευχθούν επενδύσεις στην κατασκευή των απαραίτητων αθλητικών εγκαταστάσεων - οι οποίες θα αχρηστευθούν μετέπειτα (αδυναμία συντήρησης - μικρός πληθυσμός για να τα υποστηρίξει κ.λπ.) δίνεται η δυνατότητα σε κάθε παραθαλάσσια πόλη, ανεξαρτήτως μεγέθους και δυναμικού, να γίνει πόλος έλξης αθλητών και φίλαθλου κοινού για κάποιο χρονικό διάστημα, με συνέπεια την προβολή της. Το κρουαζιερόπλοιο ενοικιάζεται, ταξιδεύει, δένει σε λιμάνια με σκοπό την εκπλήρωση των παραπάνω στόχων.

Οι παρεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν κινήθηκαν στο πλαίσιο διατήρησης κύριων μορφολογικών και λειτουργικών στοιχείων του κρουαζιερόπλοιου ώστε να μην αλλοιώσουν τον χαρακτήρα του. Την βασική, επεμβατική, κίνηση συνιστά μία ανοιχτή ράμπα η οποία διατρέχει όλο το σκάφος ξεκινώντας από την πρύμνη - προέκταση της προβλήτας - και καταλήγει στην πλώρη του σκάφους, στο ψηλότερο σημείο, στην πρώην γέφυρα και τωρινό παρατηρητήριο. Η ράμπα εκτός από μέσο κύριας κυκλοφορίας κατηγοριοποιεί και λειτουργικά το πλοίο, διαχωρίζοντας το κολυμβητικό κέντρο (υποδοχή/εισιτήρια, πισίνες, αποδυτήρια, γυμναστήριο αθλητών, κυλικεία, μαγαζιά) από το ξενοδοχείο όπου φιλοξενεί τους αθλητές, τις ομάδες υποστήριξής τους και τους επισκέπτες. Τέλος, μια επέμβαση που αξιοποιεί έναν χαρακτηριστικό χώρο του υπάρχοντος πλοίου είναι η τοποθέτηση κερκίδων. Συγκεκριμένα, η εσοχή στα πλάγια του σκάφους όπου φυλάσσονταν οι σωστικές λέμβοι, μετατρέπεται σε κερκίδες οι οποίες ανοιγοκλείνουν με κατάλληλο μηχανισμό. Στη διάρκεια του ταξιδιού παραμένουν κλειστές, εξυπηρετώντας την πλευστότητα του κρουαζιερόπλοιου, ενώ όταν το πλοίο βρίσκεται σε λιμάνι, ανοίγουν για τη διεξαγωγή των αγώνων.