Η παρούσα διπλωματική, μέσα από διαχείριση τοπίων και αρχείων, αποπειράται να προτείνει ένα σενάριο μετασχηματισμού του αστικού τοπίου που το καθιστά παράλληλα τόσο πεδίο καλλιέργειας και ανάπτυξης του πολιτισμού, όσο και καλλιεργήσιμο έδαφος που δύναται να προσφέρει αυτάρκεια εντός της πόλης.
Επιχειρείται η δημιουργία ενός νέου τύπου φυτολόγιο, ενός χώρου που θα διαπραγματεύεται ένα “πράσινο” αρχείο, εξασφαλίζοντας την αποθήκευση, επεξεργασία και έκθεσή του. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η αποθήκευση αναφέρεται στην in situ διατήρηση φυτογενετικού υλικού, καθώς στην αποθήκευση και ελεύθερη διακίνηση σπόρων, η επεξεργασία σε πρακτικές φύτευσης και καλλιέργειας και τέλος η έκθεση στην έκθεση τόσο των ίδιων των σπόρων όσο και των καρπών, καταλαμβάνοντας την μεγαλύτερη έκταση του project.
Βασική κριτήριο για την επιλογή του οικοπέδου, αποτέλεσε η ενεργοποίηση χώρων εντός του άστεως που σήμερα λειτουργούν ως νεκρές ζώνες, όπως τα στρατόπεδα τα οποία εξ΄ορισμού φιλοξενούν χρήσεις αποκομμένες από τις λοιπές αστικές χρήσεις (κατοικία, εργασία, εκπαίδευση, πολιτισμός, εμπόριο).
Το συγκρότημα των αστικών αγρών χωροθετείται σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία της Θεσσαλονίκης, στο οικόπεδο όπου σήμερα φιλοξενείται το Γ΄ Σώμα Στρατού και γειτνιάζει με μερικά από τα πιο σημαντικά δημόσια κτίρια της πόλης. Σκοπός της παρέμβασης είναι να λύσει προβληματικές που προκύπτουν από την υπάρχουσα κατάσταση σε ένα τόσο κρίσιμο σημείο, που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η είσοδος για το κέντρο της πόλης. Λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη των ελληνικών πόλεων για μη δομημένους χώρους όπου κυριαρχεί το πράσινο στοιχείο, η παρέμβαση επιχειρεί αφενός την διευθέτηση των κινήσεων και αφετέρου στην ένταξη της περιοχής στον αστικό ιστό. Δημιουργείται ένα κτιρίο-εδάφος που λειτουργεί ως πέρασμα, ενσωματώνει χαρακτηριστικά πλατείας και φέρει ελαφριές χρήσεις δημιουργώντας τρόπον τινά ένα “κενό” κέντρο. Παράλληλα αποπειράται να αποκτήσει μια αναφορά με τα γειτονικά κτίσματα, επιλύοντας ανάγκες που ή δεν είχαν προβλεφθεί προηγουμένως ή αδυνατούσαν να ικανοποιηθούν από την ύπαρξη του στρατοπέδου.