Στη συγκεκριμένη εργασία θα παρουσιαστεί η μελέτη που διεξήχθη για την αποκατάσταση του πρώην υδροκίνητου βιομηχανικού κτιρίου που στέγαζε το υφαντουργείο των Φάκα – Γκουγκουλιάνα – Μέσκα και βρίσκεται στην περιοχή «λαδόμυλοι» στη Βέροια. Επίσης, θα παρουσιαστεί η πρόταση για την επανάχρηση και μετατροπή του σε δημοτικό Ι.Ε.Κ. με ειδικότητες εφαρμοσμένων τεχνών.

Αρχικά γίνεται μια αναδρομή στην ιστορική εξέλιξη της πόλης της Βέροιας, καθώς και της βιομηχανίας της, ενώ γίνεται αναφορά  και στην εξέλιξη του βιομηχανικού κτιρίου. Το εργοστάσιο χτίστηκε το 1880 στη συμβολή των οδών Πιερίων και Θωμαΐδου με σκοπό να λειτουργήσει ως λαδόμυλος. Το 1920 μετατράπηκε σε υφαντουργείο, ενώ σήμερα έχει καταληφθεί από άστεγες οικογένειες. Γίνεται ανάλυση της αρχιτεκτονικής και κατασκευαστικής δομής του παλιού εργοστασίου, καθώς και της παθολογίας του κτιρίου πριν την πρόταση της αποκατάσταση και επανάχρησής του.

Λόγω της απόφασης να αναδειχθεί η αρχική κατάσταση του κτιρίου έγιναν προσπάθειες να αναιρεθούν οι επεμβάσεις που έχουν γίνει κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ετών. Οι νέες κατασκευές θα είναι σύγχρονες, διακριτές, με νέα υλικά και θα δηλώνουν με σαφήνεια το σύγχρονο χαρακτήρα τους. Επίσης, κρίθηκε απαραίτητη η δημιουργία δύο νέων κτιρίων, βασικό χαρακτηριστικό των οποίων είναι οι κεκλιμένοι τριγωνισμοί που ξεκινούν από το επίπεδο του εδάφους και γίνονται οροφή των κατασκευών δημιουργώντας οπτικά «ξεφλουδίσματα» του οικοπέδου. Την ίδια λογική θα ακολουθούν και οι ζώνες πράσινου. Τέλος, σημαντική είναι και η κατασκευή υπόγειου χώρου στάθμευσης.

Η επανάχρηση της βιομηχανικής κληρονομιάς είναι ένα από τα πιο επίκαιρα ζητήματα από τη σκοπιά της προστασίας της αρχιτεκτονικής και τεχνολογικής κληρονομιάς, αλλά και της σύγχρονης αρχιτεκτονικής δημιουργίας. Είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία να προβάλουμε και να αξιοποιήσουμε τη σημαντική αυτή κληρονομιά, προτού χαθεί ολοκληρωτικά αρκεί η προβολή και διαχείρισή της να γίνει με σύγχρονους όρους και σεβασμό.