Στην παρούσα ερευνητική εργασία ευρύτερο αντικείμενο μελέτης αποτελεί ο φωτισμός και διερευνάται πρώτα ως φυσικό φαινόμενο, δεύτερον σε σχέση με τα κτίρια και ειδικότερα τέλος σε χώρους εκθέσεων – μουσεία. Η εργασία χωρίζεται σε τρία μέρη:

Στο πρώτο μέρος, που αποτελεί το εισαγωγικό κομμάτι όσον αφορά το φωτισμό, ανιχνεύονται τα χαρακτηριστικά του φυσικού και τεχνητού φωτός και η σχέση που αυτό έχει με το κτίριο. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται από τον αρχιτέκτονα κατά την αρχική φάση σχεδιασμού ενός κτιρίου, καθορίζουν τη συμπεριφορά που αυτό θα έχει σε σχέση με το φως. Τίθενται θέματα προσανατολισμού, μορφής του κτιρίου, θέσης των ανοιγμάτων και σε δεύτερο επίπεδο θέματα επιλογής των υαλοπινάκων, σκιάστρων και φωτιστικών.

Στο δεύτερο μέρος γίνεται μια εξειδίκευση της έρευνας στη σχέση του φωτισμού με τους εκθεσιακούς χώρους που, λόγω της λειτουργίας τους, απαιτούν ιδιαίτερο χειρισμό σε αυτό το θέμα. Επίσης ερευνάται κατά πόσο το φυσικό φως μπορεί να είναι αποτελεσματική λύση για αυτό το είδος κτιρίου, με κριτήρια κατ’ αρχήν αρχιτεκτονικά, λειτουργικά και οικονομικά – ενεργειακά που πάνω απ’ όλα όμως διαφυλάσσουν την προστασία και καλή διατήρηση των εκθεμάτων. Παρουσιάζονται μουσεία σε διεθνές επίπεδο που κάνουν χρήση φυσικού φωτισμού με συστήματα καινοτομικά και μη.

Τέλος, με βάση το θεωρητικό υπόβαθρο που έχει αναπτυχθεί και τα συμπεράσματα που μπορούν να προκύψουν, στο τρίτο και τελευταίο μέρος μελετάται το σύστημα φυσικού φωτισμού σε εκθεσιακό χώρο, σε υφιστάμενο κτίριο στην πόλη του Βόλου. Στόχος της πρότασης είναι να δημιουργηθεί ένα σύστημα φωτισμού που δέχεται το φυσικό φως από πλάγια ανοίγματα και μέσω ανακλάσεων το κατευθύνει προς το κέντρο του εκθεσιακού χώρου όπου βρίσκονται τα εκθέματα. Η τρισδιάστατη φύση των έργων τονίζεται με τις δέσμες φυσικού φωτός που πέφτουν πάνω τους, ενώ δεν υπάρχει ανάγκη για μεγάλο περιορισμό των επιπέδων φωτισμού καθώς τα έργα δεν παρουσιάζουν σημαντική ευαισθησία στο φυσικό φως και τη φωτοχημική αντίδραση. Το σύστημα μπορεί με τροποποιήσεις ανάλογα με τη γεωγραφική θέση και τη θέση των ανοιγμάτων να αποτελέσει παράδειγμα εφαρμογής σε παρόμοια κτίρια.