Η έρευνα αυτή ξεκίνησε με στόχο να αναδειχθεί η σημασία του νερού και των υδατοπτώσεων στη βιομηχανία, και κατ’ επέκταση στην ζωή των κατοίκων, των πόλεων Βέροια, Έδεσσα και Νάουσα.

Αρχικά, γίνεται μια αναφορά στην ιστορική εξέλιξη της βιομηχανίας, τόσο στην Ευρώπη και την Ελλάδα, όσο και στην περιοχή μελέτης (Βέροια, Νάουσα, Έδεσσα) και στη συνέχεια μελετώνται οι κατηγορίες των βιομηχανικών εργαστηρίων που υπήρχαν στις περιοχές και χρησιμοποιούσαν για κινητήρια δύναμη τα νερά των ποταμών.

Τα ποτάμια Τριπόταμος, Βόδας και Αράπιτσα αποτέλεσαν πηγή ζωής και ενέργειας για τις πόλεις Βέροια, Έδεσσα και Νάουσα αντίστοιχα. Από πολύ παλιά χρησιμοποιήθηκε το νερό τους για την κίνηση φτερωτής που έδινε ενέργεια στις βιομηχανίες των περιοχών. Υδρόμυλοι, νεροπρίονα και μικρές βιομηχανικές μονάδες, οικογενειακού χαρακτήρα δημιουργήθηκαν στην αρχή, ενώ αργότερα μεγάλες βιομηχανίες κλωστοϋφαντουργίας, βυρσοδεψίας και άλλα εμφανίστηκαν, προσφέροντας προνόμια στις περιοχές.

Η υδροκίνηση έδινε ζωή στις πόλεις για πολλές δεκαετίες λόγω των βιομηχανιών. Οι θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν οδήγησαν στην εισροή ανέργων στις περιοχές που αμέσως βρήκαν δουλειά και εγκαταστάθηκαν στις πόλεις. Δυστυχώς όμως, το κλείσιμο των βιομηχανιών δημιούργησε τρομερά προβλήματα ανεργίας στους κατοίκους, αφού το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού απασχολούνταν σε αυτές. Μπορούμε να πούμε ότι τα αποτελέσματα της αποβιομηχάνισης για τις πόλεις αυτές είναι οδυνηρά.

Στη συνέχεια, εντοπίζονται σε χάρτες τα βιομηχανικά κτίρια που υπάρχουν ακόμα στον πολεοδομικό ιστό των πόλεων και δημιουργούνται καρτέλες, για το κάθε κτίριο χωριστά, που περιλαμβάνουν ιστορικά στοιχεία, φωτογραφίες και σχέδια.

Όσων αφορά τα βιομηχανικά κτίρια  που εντοπίστηκαν, παρατηρούμε ότι σε ορισμένα από αυτά έχει αποκατασταθεί το παλιό κτίριο και στεγάζονται σήμερα νέες χρήσεις. Κρίθηκε επομένως απαραίτητο να γίνει, εκτός των άλλων, μια ιστορική τεκμηρίωση και καταγραφή του ιστορικού μηχανολογικού εξοπλισμού, στο βαθμό, που μιλάμε για βιομηχανικά κτίρια. Όπως καταλαβαίνουμε, είναι πάρα πολύ παράδοξο να έχουμε διασώσει και να έχουμε επαναχρησιμοποιήσει αλλά όχι στην πραγματικότητα να έχουμε εντάξει με τον τρόπο που θα έπρεπε, όλες αυτές τις εγκαταστάσεις, που δουλέψανε με το νερό, χωρίς πουθενά να φαίνεται αυτό το νερό. Δεν είναι, λοιπόν, μόνο το κέλυφος ή μόνο τα μηχανήματα, τα οποία πρέπει να διασώσουμε και να αναδείξουμε, αλλά ένα σύνολο που πρέπει να κρατηθεί ενωμένο ώστε να μπορεί να μεταφέρει τον επισκέπτη στην περίοδο που οι υδροκίνητες αυτές βιομηχανίες λειτουργούσαν, αποτελώντας μαζί με μία ορθή αποκατάσταση του κτιρίου ένα αξιόπιστο και αξιόλογο δείγμα της βιομηχανικής μας κληρονομιάς.

Υπάρχουν όμως πολλά βιομηχανικά κτίρια, τα οποία στέκουν εγκαταλελειμμένα και μισογκρεμισμένα, μέσα στις πόλεις, δημιουργώντας σημεία σκοτεινά και ανεκμετάλλευτα.

Συνολικά εντοπίστηκαν 16 επαναχρησιμοποιημένα βιομηχανικά κτίρια σε σύνολο 39 κτιρίων στις περιοχές Βέροια, Έδεσσα και Νάουσα.