Ο ThomasBernhard, Αυστριακός συγγραφέας, γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου του 1931 Το 1943 μπήκε εσωτερικός σε οικοτροφείο του Ζάλτσμπουργκ της Αυστρίας. Η εθνικοσοσιαλιστική του διεύθυνση στην αρχή και αργότερα η καθολική που τη διαδέχτηκε του προκαλούσε αηδία και προβλήματα. Έρχεται σε επαφή με τη μουσική και παρακολουθεί ιδιαίτερα μαθήματα. Το 1947 αφήνει το σχολείο και το 1949, η χρονιά που προσβλήθηκε από φυματίωση. Ως και το 1950 ήταν σε σανατόριο και τότε αρχίζει να γράφει. Τα χρόνια εκείνα χάνει δύο πρόσωπα που αγάπησε περισσότερο, τον παππού τ και τη μητέρα του. Από το 1965 ζει αποτραβηγμένος στο αγρόκτημά του στο Όλσντορφ της Αυστρίας. Η μεγάλη πορεία της λογοτεχνικής του δημιουργίας αρχίζει τότε. Πεθαίνει εκεί από συγκοπή καρδιάς. Στη διαθήκη του απαγορεύει στο αυστριακό κράτος να εκμεταλλευτεί με οποιοδήποτε τρόπο το έργο του.
Ο ThomasBernhardθεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της εποχής μας, ανήκει στη γενιά της λογοτεχνίας που αρχίζει να δημοσιεύει μετά τον πόλεμο και με την ιδιόρρυθμη γραφή του προσδιορίζει κατά ένα μεγάλο μέρος και τις κατευθύνσεις της νεότερης γενιάς των Αυστριακών συγγραφέων. Ο Bernhardέγραψε ποιήματα, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα, ο θεατρολόγος Μάρτιν Έσσλινγκ τον παραλληλίζει με τον Σάμουελ Μπέκετ. Επίσης ασχολήθηκε με τη μουσική και εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Στα έργα του παρουσιάζεται αμέτοχος αλλά εξασκημένος παρατηρητής.
Η ΔΙΟΡΘΩΣΗ είναι το μυθιστόρημα του ΤhomasBernhardσε μετάφραση του Βασίλη Τομανά από τις εκδόσεις Εξάντας, 1998. Γράφτηκε το 1975 έχοντας κλείσει μια δεκαετία αποτραβηγμένος στο αγρόκτημά του. Η διόρθωση πραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις, τη συμπεριφορά ορισμένων ανθρώπων σε κάποιες καταστάσεις, αδυναμίες κατανόησης και επικοινωνίας αλλά και την πραγματική φιλία μεταξύ τριών ατόμων που καταφέρνει να υπερπηδήσει τα στερεότυπα της συγκεκριμένης εποχής. Μια σχέση ζωής που τελειώνει με το θάνατο.
Η Διόρθωση είναι μια συρραφή των χειρογράφων του Ρόιτχαμερ ( ήρωας του μυθιστορήματος ). Στα χειρόγραφα πέρα από τις διαπροσωπικές σχέσεις και τα δίπολα αρχής-τέλους, θανάτου-ζωής φαίνεται να απασχολούν το συγγραφέα και οι έννοιες της ουτοπίας, των ορίων ανάμεσα στην αρχιτεκτονική και την οικοδομική καθώς και τις σχέσεις ανάμεσα στο τόπο και στην κατοίκηση.