Στο παρόν ερευνητικό, επιλέχτηκε το παράδειγμα της ρεματιάς Χαλανδρίου με σκοπό να διερευνήσει τις σχέσεις μεταξύ της πόλης και της φυσικής οντότητας που την διατρέχει. Για την κατανόηση αυτής της ιδιότυπης σχέσης, κινήθηκα σε πολλαπλά επίπεδα και προσπάθησα να εντοπίσω ποια είναι τα αστικά στοιχεία αλληλεπίδρασης με το φυσικό τοπίο.

Αρχίζοντας με την ιστορική προσέγγιση του ρέματος, εντόπισα την θέση του στον αρχαίο, ρωμαϊκό, βυζαντινό και προπολεμικό κόσμο. Τα αποτελέσματα της ιστορικής προσέγγισης με ώθησαν σε ανίχνευση των επιμέρους στοιχείων του σε σχέση με την πόλη και ειδικότερα με την παραρεμάτια περιοχή. Στη συνέχεια μέσω της σύνθεσης χαρτών, πέρασα στην μεθοδολογική προσέγγιση - καταγραφή τους στην χρονική περίοδο 1945 μέχρι 2009. Έπειτα, μέσω βιβλιογραφικής προσέγγισης, μου αποκαλύφθηκε ο συμβολικός χαρακτήρας της ρεματιάς και ο μυστηριακός χαρακτήρας της φύσης, ακόμη και αν βρίσκεται μέσα στο αστικό τοπίο. Ολοκληρώνοντας, προχώρησα στη βιωματική προσέγγιση του ρέματος, αφού μέσω ενός απλού περιπάτου, εντόπισα πολλά στοιχεία των παραπάνω διαφορετικών τρόπων προσέγγισης, που μου έγιναν πλέον αντιληπτά ως ίχνη.

Κινούμενος μεταξύ ιστορικής, ορθολογικής, συμβολικής και βιωματικής προσέγγισης, τελικά συνθέτεται η συνολική εικόνα της ρεματιάς που όμως δεν έχει σαφή και διακριτά όρια, όπως άλλωστε προκύπτει από το κυρίαρχο συστατικό της που είναι το νερό και η ρευστότητα του. Έτσι, αναλύω αυτό το πολύπλοκο σύστημα, σε επίπεδα που αντιλαμβάνομαι ως «πέπλα» που επιδέχονται το ένα το άλλο και πλέκονται μεταξύ τους. Με αυτόν τον τρόπο, αποκαλύπτεται η ζωή του φυσικού τοπίου της ρεματιάς, που εξακολουθεί να «πολιορκείται» από τον ανθρώπινο παρεμβατισμό, ο οποίος εκφράζεται μέσω της πόλης.