Το φαινόμενο της αστικοποίησης και πιο συγκεκριμένα ο τομέας των κατασκευών είναι ένας σημαντικός παράγοντας που έχει επηρεάσει αρκετά το οικοσύστημα.Σήμερα εκτιμάται ότι η οικοδομική δραστηριότητα καταναλώνει το 16% των παγκόσμιων υδάτινων αποθεμάτων, το 40% της παγκόσμιας ενέργειας, και δεσμεύει περισσότερο από το 50% των πρώτων υλών που εξάγονται, ενώ παράγει το  40–50% των απορριμμάτων που καταλήγουν στις χωματερές.Πέρα από τις άμεσες εκπομπές των ρύπων στον αέρα και στο νερό, υπάρχει και η ρύπανση που προέρχεται από τα οικοδομικά υλικά και τον εξοπλισμό στο εσωτερικό του κτιρίου, προκαλώντας το ‘‘Σύνδρομο του άρρωστου κτιρίου’’.Κρίνεται λοιπόν αναγκαίος ο οικολογικός σχεδιασμός, που με κύριο εργαλείο του την Ανάλυση Κύκλου Ζωής των Υλικών επιδιώκει τη μείωση της κατανάλωσης των μη-ανανεώσιμων φυσικών πόρων, την ελαχιστοποίηση της παραγωγής αποβλήτων και τη δημιουργία υγιών και λειτουργικών κατασκευών, στοχεύοντας έτσι στη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.Σκοπός αυτής της έρευνας είναι η εκτίμηση της επίδρασης των οικοδομικών υλικών στον άνθρωπο και το περιβάλλον, καθ όλη τη διάρκεια ζωής τους, από την εξόρυξη πρώτων υλών, έως την κατεδάφιση και ανακύκλωση ή επαναχρησιμοποίηση τους. Επιπλέον η παρούσα ερευνητική εργασία μπορεί να αποτελέσει εγχειρίδιο ως προς την αξιολόγηση και την επιλογή των κατάλληλων οικοδομικών υλικών σύμφωνα με τις προτιμήσεις και τις απαιτήσεις του κάθε σχεδιαστή-κατασκευαστή.