Το νησί της Τήνου για 325 χρόνια παρέμεινε κάτω από την κυριαρχία των Ενετών και στο διάστημα αυτό επηρεάστηκε  η κοινωνική - πολιτιστική - οικονομική αλλά και θρησκευτική ζωή των κατοίκων. Στις κλειστές κοινωνίες τα θρησκευτικά ζητήματα ήταν κάτι παραπάνω από εμφανή, με ιδιαίτερες επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή του λαού. Η μακροχρόνια κυριαρχία τους συνέβαλε και στον εκκαθολικισμό των κατοίκων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η οποιαδήποτε προσπάθεια επιβολής του καθολικού δόγματος να φέρνει αντιδράσεις αλλά και ταξικές διαφορές μεταξύ των ορθόδοξων που εξακολουθούσαν να αντιδρούν και εκείνων, που κυρίως λόγω των μικτών γάμων, αποδέχτηκαν τον καθολικισμό. Όλη αυτή η αψιμαχία διήρκησε αιώνες και εξομαλύνθηκε σε πολύ αργούς ρυθμούς. Με τα χρόνια επήλθε μια ταξική - κοινωνική - θρησκευτική ενότητα οδηγώντας στην δημιουργία μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας με διάχυτα στοιχεία και των δυο δογμάτων.

 Οι εκκλησίες της Τήνου χωρίζονται σε καθέδρες (καθεδρικούς ναούς), σε παρεκκλήσια και σε εξωκκλήσια. Από αρχιτεκτονική άποψη, είναι μονόκλιτες, δίκλιτες ή τρίκλιτες βασιλικές. Επίσης υπάρχουν και δίκογχοι χριστιανικοί ναοί, οι οποίοι είναι κυρίως εξωκκλήσια ή εκκλησίες μικρών διαστάσεων. Λόγω του γεγονότος ότι στον ανατολικό τοίχο των συγκεκριμένων ναών υπάρχουν συμμετρικά με τον κατά μήκος άξονα του, δύο αρχιτεκτονικά ισοδύναμες κόγχες με ίδιο ύψος και ίδιο πλάτος, εξηγεί την ονομασία τους.

 Στο ανατολικό τμήμα του νησιού της Τήνου καταγράψαμε μια πληθώρα ιδιωτικών ναών, οι οποίοι είναι αφιερωμένοι σε δύο (2), ή πιο σπάνια ακόμα και σε τρεις (3) Αγίους. Σχεδόν σε κάθε χωριό του νησιού εντοπίζεται και ένας τέτοιος δισυπόστατος ναός. Χαρακτηριστικό γνώρισμα των ναών αυτών είναι το μικρό τους μέγεθος και η επίπεδη στέγη πάνω στην οποία είναι ζωγραφισμένοι δύο (2) λευκοί σταυροί, που αναφέρονται στην διπλή αφιέρωση του ναού. Σύμφωνα με την άποψη κατοίκων του νησιού, αρκετοί ναοί αφιερωμένοι σε δύο (2) Αγίους, στο παρελθόν δημιουργήθηκαν ως ναοί διπλής πίστης - δόγματος.

 Η συνύπαρξη Ορθόδοξου και Καθολικού δόγματος στο νησί επηρέασε πολλούς τομείς, όπως το τρόπο κτισίματος ενός ναού και την τοποθεσία κατασκευής του, αφού κάποιες φορές ο νέος ναός κατασκευάστηκε εφαπτόμενος στον ήδη υπάρχοντα. Επιρροές υπήρξαν ακόμα, στην αρχιτεκτονική και πιο σπάνια, στη δημιουργία ναών αφιερωμένων και στα δυο (2) δόγματα, όπως η Αγία Αικατερίνη της Σιένας στον Επάνω Τσικνιά, ο Άγιος Γεώργιος στον Κτικάδο, η Παναγία η Φανερωμένη στο όρος Τσικνιά καθώς και η Παναγία η Σπηλιώτισσα στο χωριό Κώμη. Οι ναοί αυτοί είναι ευρέως γνωστοί ως ναοί διπλής Πίστης - Δόγματός και θεωρούνται σήμερα ως μια σπάνια μορφή ναών, τόσο για τα αρχιτεκτονικά τους στοιχεία όσο και για τα λειτουργικά - τελετουργικά χαρακτηριστικά τους.

 Είναι δίκλιτοι ή ακόμα και δίκογχοι ναοί. Τα οικοδομήματα διακρίνονται από λιτές φόρμες με κατόψεις ορθογωνικού σχήματος με έντονη την παρουσία του λευκού χρώματος με τη χρήση ασβέστη, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό του ναού, ως βασικό στοιχείο απολύμανσης αλλά και για την αποφυγή υπερθέρμανσης του οικοδομήματος. Στο δάπεδο είναι συχνή η χρήση πέτρινων πλακών της περιοχής με αρμολόγημα ή ακόμα και κομμάτια μαρμάρου συνδυασμένα σε διάφορους σχηματισμούς. Διακοσμητικά στοιχεία δεν χρησιμοποιούνται πολλά. Συχνά τα τέμπλα φέρουν ίσως την περισσότερη διακόσμηση μέσα στο χώρο του ναού, επίπεδα, δημιουργημένα από ξύλο καρυδιάς σε απλές γραμμές. Επίσης η χρήση φεγγιτών μακρόστενου σχήματος, μαρμάρινων πιο συχνά, τόσο πάνω από τις θύρες όσο και πάνω από παράθυρα με διαφόρους τύπους σχεδίων, αυξάνουν την φωτεινότητα του χώρου.

 Σήμερα στην Τήνο, Ορθόδοξοι και Καθολικοί συμβιώνουν αρμονικά σε όλους τους τομείς (θρησκευτικό, κοινωνικό, επαγγελματικό) της καθημερινότητάς τους, έχοντας αναπτύξει μεταξύ τους κοινά ήθη και έθιμα. Όλοι μαζί συμμετέχουν στον εορτασμό των εκκλησιών, ανεξαρτήτου δόγματος και η συνύπαρξή τους έχει δώσει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα στο λαογραφικό και πολιτιστικό πλούτο της νήσου.