Οι πράσινες ιστορίες ανιχνεύουν την πορεία της οικολογικής κατοίκησης μέσα στον χρόνο, ενώ παρακολουθούν τον μετασχηματισμό μιας ιδέας, που ξεκίνησε από πρωτοβουλίες και προτάσεις, σε κανόνες και νομοθετικά πλαίσια. Ξεκινώντας από την κατοικία μέσα στους πρώτους πολιτισμούς ανιχνεύεται η διαφοροποίηση της σχέσης αλλά και της αντίληψης του ανθρώπου προς την φύση. Κατά τα σύγχρονα δεδομένα, η απομάκρυνση του ανθρώπου από την φυσικό περιβάλλον αντικατοπτρίζεται στα οικιστικά πρότυπα που έχουν υιοθετηθεί αλλά ταυτόχρονα εντοπίζεται στροφή σε πιο περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένα κτίρια. Η απαρχή της αλλαγής συντελέστηκε στα αρχιτεκτονικά δεδομένα από πρωτοβουλίες ευαισθητοποιημένων σχεδιαστών, ενώ το ρόλο της διάδοσης ανέλαβαν αργότερα τόσο οι συνεχιστές και οι σχολιαστές των έργων τους, όσο και κυβερνητικά και μη προγράμματα. Σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα διεθνές πλαίσιο πληροφοριών, νόμων και προτάσεων που όμως δε αντιστοιχούν και στα ελληνικά δεδομένα. Παρά την μακρά παράδοση της ελληνικής λαϊκής αρχιτεκτονικής που παρουσιάζει βιοκλιματικές τάσεις η παρούσα κατάσταση εμφανίζει αισθητή έλλειψη οικολογικών πρότυπων, χωρίς όμως να είναι μη αναστρέψιμη.