Το θέμα “χρώμα και φως” είναι ανεξάντλητο κεφάλαιο της τέχνης και της επιστήμης. Το ζήτημα των έγχρωμων υαλοπινάκων στις επιδερμίδες των κτηρίων των σύγχρονων καιρών έχει επίσης εξαιρετικά βαρύνουσα σημασία για τη σύγχρονη αρχιτεκτονική. Γύρω μας ο κόσμος αλλάζει. Η πολλαπλά αναγνώσιμη πραγματικότητα, μεταλλάσσεται καθημερινά. Το γυαλί και το χρώμα διεκδικούν κύριο ρολό στις μεταλλάξεις αυτές, όχι μόνο μορφολογικά αλλά κυρίως ως λειτουργικές συνιστώσες του δομημένου χώρου.  Είναι πολύχρωμη και γυάλινη η νέα αυτή πραγματικότητα που προτείνει η αρχιτεκτονική.

 Σκοπός της εργασίας είναι να διερευνήσει τη σχέση του χρώματος με τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και να εστιάσει ερευνητικά στο  σύγχρονο θέμα των έγχρωμων υαλοπινάκων στα κτήρια. Τις τελευταίες δεκαετίες, με την εκρηκτική πρόοδο στην τεχνολογία παραγωγής οικοδομικού γυαλιού και σε συνδυασμό με την αυξανόμενη ανάγκη για χρήση της ηλιακής ακτινοβολίας ως ανανεώσιμης πηγής ενέργειας, ο όρος “γυάλινο κτήριο” καθιερώθηκε ως ενδεικτικός της μορφολογίας κτηριακών τύπων που το κέλυφος τους δομείται αποκλειστικά από υαλοπίνακες.  Όμως τι σημαίνουν όλα αυτά για το εσωτερικό του κτηρίου; Τι γίνεται όταν ο έγχρωμος υαλοπίνακας χρωματίζει το φυσικό φως; Η αρχιτεκτονική σε αντίθεση με τις άλλες καλές τέχνες έχει τη λυτρωτική “ατυχία” να λογοδοτεί ενώπιον της απαίτησης για πολύπλευρη λειτουργικότητα των χώρων και των αντικειμένων που δημιουργεί, στους χρήστες. Έτσι θα προσπαθεί πάντα να απαντήσει στο “πώς” και το “γιατί” με όρους ανθρωπομετρίας.    

 Σε επίπεδο θεωρίας, ερευνήθηκε γενικότερα το θέμα της ενσωμάτωσης της μελέτης του χρώματος στη συνθετική διαδικασία,  ενώ σε πρακτικό επίπεδο επιλέχθηκε η στατιστική διερεύνηση της άποψης-προτίμησης των χρηστών πάνω στον τρόπο που “χρωματίζουν” οι έγχρωμοι οι υαλοπίνακες, τον εισερχόμενο φυσικό φωτισμό στα κτήρια.

 Επιλέχτηκαν προς μελέτη “γυάλινα” κτήρια γραφείων στην Αττική και εγκαταστάθηκαν έγχρωμα φίλτρα σε παράθυρο γραφείου στην Πολυτεχνική σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ώστε να εξεταστεί η προτίμηση των χρηστών για το χρώμα των υαλοπινάκων. Και στα δυο σκέλη  της, η στατιστική έρευνα σχεδιάστηκε να πραγματοποιηθεί με την ανάλυση ερωτηματολογίων που απαντήθηκαν επί τόπου.

 Τα αποτελέσματα της έρευνας, καταδεικνύουν την άρρηκτη σχέση της σχετικής θερμοκρασίας χρώματος (CCT) του εισερχόμενου φυσικού φωτός στα κτήρια, με την προτίμηση των χρηστών.

 Συνολικά τα συμπεράσματα της εργασίας, τεκμηριώνουν την ανάγκη πλήρους ενσωμάτωσης της ενότητας “χρώμα και φως” στον κύκλο του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού ως ισότιμης παραμέτρου από το στάδιο των “στρατηγικών αποφάσεων” μέχρι και τη σμίλευση των λεπτομερειών.