Οι σκιές παρευρίσκονται σε έναν χώρο ή αποτελούν συστατικό του χώρου…
Η ύπαρξή της απασχόλησε την τέχνη αλλά και την καθημερινότητα με την παρουσία της αλλά και την απουσία της. Θεωρήθηκε παγανιστικό σύμβολο αλλά συγχρόνως έγινε και η απόδειξη ύπαρξης των αντικειμένων, παρόλο το πέπλο μυστηρίου που σκεπάζει την ίδια την ύπαρξη της σκιάς.
Στην έρευνα που έγινε μελετήθηκε η σκιά σε πολλές μορφές της αλλά μελετήθηκαν και οι φαντασμαγορίες της σκιάς, δηλαδή όπως αναφέρει ο Restany «αυτές τις φωτεινές φιγούρες που αναδύονται από το σκοτάδι».
Παρατηρώντας το έργο του Ν.Κεσσανλή δημιουργήθηκε η ανάγκη για μια πειραματική διαδικασία στην οποία έγινε η εξής παραδοχή: η σκιά δεν ακολουθεί το αντικείμενο και δεν σβήνει όταν σβήσει η φωτεινή πηγή, αλλά αποτυπώνεται στις επιφάνειες και γεννιέται κάθε φορά διαφορετική, από την ύπαρξη της φωτεινής πηγής. Έτσι θα γινόταν αισθητή η ύπαρξη της σκιάς αλλά ο κόσμος μας θα μετατρεπόταν σε έναν κόσμο σκιών.