Η έρευνα αυτή ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 2004 στα πλαίσια του ερευνητικού θέματος με τίτλο, «Βιομηχανικά κτίρια στην Ελλάδα- Χώροι τέχνης και Πολιτισμού».

 Ασχολείται με την καταγραφή και μελέτη των βιομηχανικών κτιρίων στην Ελλάδα που έχουν αποκατασταθεί και χρησιμοποιούνται εκ νέου ως χώροι τέχνης και πολιτισμού.

 Για την επίτευξη του στόχου αυτού κατ’ αρχήν καταγράφτηκαν σε όλη τη χώρα τα πιο χαρακτηριστικά βιομηχανικά κτίρια που λειτουργούν με νέες χρήσεις μουσείων και πολιτισμού. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε η βάση για την έρευνα των κτιρίων – συγκροτημάτων, τα οποία αναλύονται και παρουσιάζονται .

 Από τα 38 βιομηχανικά, τα 27 παρουσιάζονται αναλυτικά με όλα τα ανωτέρω στοιχεία στις καρτέλες τεκμηρίωσης. Τα υπόλοιπα απλώς αναφέρονται και παρουσιάζονται στον αντίστοιχο χάρτη ονομαστικά.

Συγκεκριμένα η έρευνα είναι χωρισμένη σε πέντε κεφάλαια.

Τοκεφάλαιο Ι:  Η ανάπτυξη της βιομηχανίας στην Ελλάδα – Η εξέλιξη της βιομηχανικής αρχιτεκτονικής.

Στο κεφάλαιο αυτό γίνεται μια ιστορική αναδρομή στην ανάπτυξη της βιομηχανίας στην Ελλάδα από τα πρώτα βήματα μέχρι σήμερα.

Παράλληλα παρουσιάζονται κάποια γενικά στοιχεία για τα βιομηχανικά κτίρια καθώς και οι παράγοντες που συντέλεσαν στην αρχιτεκτονική και κατασκευαστική τους δομή και οργάνωση.

Κεφάλαιο IΙ:  Χώροι Τέχνης και Πολιτισμού – Μουσεία.

Σε αυτό το κεφάλαιο παρουσιάζονται τα ιδιαίτερα χαρατηριστικά των χώρων των Μουσείων και του Πολιτισμού. Οι αρχές λειτουργίας , οι ιδιαίτερες ανάγκες, σε σχέση με τις αυξημένες απαιτήσεις του κτιριολογικού προγράμματος και τέλος οι δυνατότητες ένταξης και εξυπηρέτησης σε υφιστάμενα βιομηχανικά κελύφη .

 Κεφάλαιο ΙΙΙ: Θεσμικό Πλαίσιο – Αρχές Προστασίας της Βιομηχανικής Κληρονομιάς. 

Το κεφάλαιο αυτό αφορά στην παρουσίαση του θεσμικού πλαισίου γύρω από την προστασία, την αποκατάσταση, την αξιοποίηση και την οργάνωση με νέες χρήσεις των βιομηχανικών κτιρίων. Γίνεται αναφορά στις βασικές συνθήκες όπως Χάρτα της Βενετίας, Χάρτα της Μόσχας κλπ καθώς και στους διεθνείς οργανισμούς (TICCIH) που στήριξαν τις προσπάθειες διάσωσης και επανάχρησης της βιομηχανικής κληρονομιάς. Παράλληλα παρουσιάζονται στοιχεία για τις προσπάθειες, τους οργανισμούς και τους φορείς που ασχολήθηκαν με το φαινόμενο στην Ελλάδα.

 Κεφάλαιο ΙV: Bιομηχανικά Κτίρια – Χώροι Πολιτισμού στην Ελλάδα.

 Παρουσιάζονται οι καρτέλες καταγραφής και τεκμηρίωσης  των περισσοτέρων κτιρίων στην Ελλάδα, που εντάσσονται στα ζητούμενα της έρευνας. Συγκεκριμένα πρόκειται για 29 κτίρια τα οποία βρίσκονται διεσπαρμένα σε 11 ελληνικές πόλεις ( Αθήνα, Λαύριο, Βόλο, Βέροια, Έδεσσα, Σπάρτη, Σύρο, Λάρισα, Δημητσάνα, Χανιά, Θεσσαλονίκη) και στη Λέσβο, όπου υπάρχουν πολλά βιομηχανικά κτίρια σε διάφορες περιοχές εκ των οποίων παρουσιάζουμε τα τρια, σε Μανταμάδο, Αγ. Παρασκευή και Πλωμάρι. Παρουσιάζεται χάρτης της Ελλάδας με τη γεωγραφική τους κατανομή. Oι καρτέλες των κτιρίων περιλαμβάνουν ιστορικά στοιχεία, φωτογραφίες, σχέδια (πρίν και μετά την αποκατάσταση και επανάχρηση) και γίνεται σχολιασμός της επέμβασης. 

Κεφάλαιο V:  Είναι επιτυχημένη η επανάχρηση των Βιομηχανικών Κελυφών και η μετατροπή τους σε χώρους Πολιτισμού;

Στο τελευταίο κεφάλαιο σχολιάζεται το ζήτημα της επανάχρησης των κτιρίων αυτών καθώς και η επιτυχία της απόδοσης νέων χρήσεων. Γίνεται προσπάθεια αντιστοίχησης και συγκρίσεων, των βασικών χαρακτηριστικών των βιομηχανικών κτιρίων, με τις απαιτήσεις των χώρων πολιτισμού και κατά πόσο αυτές εξυπηρετούνται.