Ο φωτισμός αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ιστορικής εξέλιξης των μουσείων και έχει πάντοτε ως στόχο τη δημιουργία ενός ποιοτικού χώρου υψηλών προδιαγραφών για τη μετάδοση της γνώσης, την αντιληπτικότητα των εκτιθέμενων αντικειμένων από τους επισκέπτες, αλλά και για κοινωνική συνεύρεση.

Οι ιδιότητες του φωτός, φυσικού ή μη, είναι πολλές φορές αλληλοσυγκρουόμενες, όταν επιχειρείται ο συνδυασμός τους, με στόχο την επίτευξη του βέλτιστου αποτελέσματος κατά το σχεδιασμό του φωτισμού ενός μουσειακού χώρου. Η σύγχρονη τεχνολογία, με την ανάπτυξη νέων συστημάτων, επιτρέπει στους σχεδιαστές φωτισμού να προσεγγίσουν το θέμα από διάφορες οπτικές γωνίες, ανάλογα κάθε φορά με το ζητούμενο.

Από την άλλη πλευρά, ο ρόλος τους είναι εξαιρετικά σημαντικός καθώς στο σημείο αυτό εισέρχεται το βασικότερο δίλλημα, που πηγάζει από δύο αλληλοσυγκρουόμενους παράγοντες. Τον ιδανικό φωτισμό, ώστε να γίνονται απόλυτα αντιληπτά τα έργα από τους θεατές και τους κανόνες προστασίας και συντήρησης των εκθεμάτων.

Οι προθήκες των μουσείων αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του σχεδιασμού τους. Στη χώρα μας δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο πρότυπο για το σχεδιασμό τους με αποτέλεσμα το κάθε μουσείο να αυτοσχεδιάζει. Η χρήση των κατάλληλων υλικών (διαφανών ή μη) και των συστημάτων (φωτισμού) θα πρέπει να επιλέγονται, έχοντας στόχο την ελαχιστοποίηση της βλάβης που δυνητικά μπορούν να προκαλέσουν στα εκθέματα.

Έτσι το θέμα ασχολείται με το γενικότερο ζήτημα του σχεδιασμού του συστήματος φωτισμού στους μουσειακούς χώρους ενώ έχει σαν στόχο:

1.   Να προτείνει οδηγίες για το σχεδιασμό προθηκών οι οποίες θα μπορούσαν να αποτελέσουν πρότυπο. Θα συζητηθούν όχι μόνο τα υλικά αλλά και το σχετικό μικροκλίμα που δημιουργείται στο εσωτερικό τους.

2.   Να σχεδιαστεί ένα σύστημα προθηκών στο οποίο το σύστημα φωτισμού μπορεί να τροποποιείται (modular) ανάλογα με τα είδη των εκθεμάτων.