Η εργασία αυτή επιχειρεί να παρουσιάσει μια ιδιαίτερης αξίας ιστορική συνοικία της Μεσαιωνικής πόλης της Ρόδου, η οποία φιλοξενεί από την εποχή ακόμα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας του 2ου αι. πχ το λαό του Ισραήλ. Η συνοικία αυτή είναι η επονομαζόμενη Οβριακή. (Εικ.1)
Είναι μια γειτονιά που έχει υποστεί πολλές ζυμώσεις και αλλαγές στο πέρασμα των αιώνων, τόσο λόγω των πολέμων που πέρασαν τα Δωδεκάνησα όσο και λόγω των πολιτικών που ασκήθηκαν κατά καιρούς στο εβραϊκό στοιχείο. Ο χαρακτήρας της Οβριακής και η διάρθρωσή της, όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι σήμερα, της έχουν προσδώσει ένα ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό και πολεοδομικό ενδιαφέρον. (Εικ.2)
Ωστόσο η θέση του νέου κέντρου της πόλης έξω από τα όρια του τείχους, μακριά από το λιμάνι και την Οβριακή και η σημερινή πραγματικότητα έχουν θέσει την ιστορική συνοικία στο περιθώριο του ενδιαφέροντος και η περιοχή έχει περιέλθει σε εγκατάλειψη. (Εικ.3) Είναι ένα παραμελημένο κομμάτι της πόλης που έχει ανάγκη ανάπλασης και ανάδειξης και ταυτόχρονα ένταξης στη σύγχρονη ζωή. Είναι μία περιοχή σπουδής και αναβίωσης του μεσαιωνικού ιστού και παράλληλα μια βάση έρευνας για την διατήρηση και την αποκατάσταση του.
Η έρευνα αναλύει, μέσα από μια ιστορική ανασκόπηση, τους παράγοντες που συνέβαλαν στη διαμόρφωση της μέσα από τις πολιτικές, τις κοινωνικές και τις πολεοδομικές συνθήκες της εκάστοτε περιόδου. Εστιάζεται στην σημερινή κατάσταση στην περιοχή (ιδιοκτησίες, χρήσεις και αξίες γης) και επιχειρεί μία σύντομη τυπολογική, κατασκευαστική και μορφολογική ανάλυση των χαρακτηριστικών και σημαντικών κτιρίων της. Από την ανάλυση του οικισμού προκύπτουν στοιχεία που θέτουν δεδομένα για την σωστότερη επιλογή χρήσεων και δραστηριοτήτων και διευκολύνουν τον καθορισμό των στόχων μιας νέας επέμβασης.
