Πάνω από το γήινο τοπίο υπάρχει ένα άυλο, αόρατο, ψηφιακό τοπίο που δημιουργείται από την ροή πληροφορίας. Η ψηφιακή πληροφορία ανταλλάσσεται μεταξύ δικτύων υποδομής. Τα μέσα που χρησιμοποιούμε υποστηρίζονται από τα δίκτυα αυτά και μεσολαβούν για την αποκωδικοποίηση και χρήση των πληροφοριών.

Το τοπίο αυτό, για το οποίο χρησιμοποιείται όρος mediascape, εξετάζεται σε σχέση με το τοπίο όπως το θέτει ο G. Simmelαλλά και με όρους τόπου όπως τους θέτει ο M. Heidegger.

Η χρήση των πληροφοριακών δικτύων και συστημάτων είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στην καθημερινότητα. Σε συνδυασμό με την ροή πληροφορίας που διακινούν μεταβάλουν τις ποιότητες του χώρου της γης. Ο κόσμος μετατρέπεται σε χώρο ροών. Οι έννοιες του χώρου, της ταυτότητας και του χρόνου τροποποιούνται.

Τα δίκτυα τείνουν να είναι πλήρη και ολοκληρωτικά καλύπτοντας ολοένα και περισσότερο τον γεωγραφικό χώρο. Η έννοια του κενού στα δίκτυα παρουσιάζει ενδιαφέρουσες ποιότητες οι οποίες εξετάζονται.

Με την υποστήριξη ασύρματων πληροφοριακών δικτύων ερευνάται η σύσταση και η ταυτότητα ενός παράσιτου που δημιουργεί κενά στα δίκτυα. Αναφέρονται ερμηνείες για το τι μπορεί να σημαίνει μια τέτοια δράση για τον χώρο των ροών αλλά και για την ταυτότητα του παράσιτου.