Για το σχεδιασμό ενός οινοποιείου η Νεμέα επιλέχθηκε ως ο πλέον οινοπαραγωγικός τόπος, καθώς εκεί βρίσκεται ο μεγαλύτερος αμπελώνας της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Εκτός από τις αμπελοκαλλιέργειες, οι εικοσιπέντε αιώνες ιστορίας έχουν αφήσει ένα σημαντικό αρχαιολογικό χώρο, στοιχεία του οποίου επηρεάζουν τη σύνθεση, συνδέοντας την αρχαία πλευρά της περιοχής των αγώνων με τη σύγχρονη του κρασιού.

Προτείνεται ένα οινοποιείο στο νοτιοδυτικό άκρο της κοιλάδας, στην κορυφή του αμπελώνα, σε σημείο που επιβλέπει και θεωρητικά και πρακτικά την καλλιέργεια. Χαρακτηριστικό στοιχείο του κτιρίου οι οριζόντιες γραμμές που θέτουν το όριο ανάμεσα στην καλλιεργημένη έκταση της κοιλάδας και την άγρια βλάστηση του βουνού. Η γραμμικότητα του κτιρίου παραπέμπει στους δρόμους που συνδέουν τα οινοποιεία-στάσεις του δικτύου «δρόμοι του κρασιού».

Αναπτύσσεται σε 3 στάθμες, εκμεταλλευόμενο το επικλινές έδαφος: η πρώτη για την είσοδο των στέμφυλων, η δεύτερη για την έξοδο του κρασιού και η ενδιάμεση για τους επισκέπτες.
Την πορεία του κρασιού ακολουθεί και ο επισκέπτης προχωρώντας σε παράλληλο διάδρομο που χωρίζεται από την οινοπαραγωγή με διάφανη υάλινη επιφάνεια, παρέχοντάς του τη δυνατότητα να παρακολουθεί χωρίς όμως να επεμβαίνει, διατηρώντας σε κάθε περίπτωση ασφαλή την ποιότητα του τελικού προϊόντος. Η κάβα, είναι ο μοναδικός χώρος του οινοποιείου που συμπίπτει η πορεία του επισκέπτη με την οινοπαραγωγική διαδικασία.

Έναυσμα για την προκειμένη μελέτη αποτέλεσε η μυστική δίοδος στον αρχαιολογικό χώρο της Νεμέας που συνέδεε το στάδιο με το αποδυτήριο. Στοές και ως προς τις δύο κατευθύνσεις εντάσσονται στο σχεδιασμό συνδέοντας διαφορετικούς χώρους. Δύο δίοδοι τέμνουν το κτίριο κάθετα και καταλήγουν στην υπόσκαφη μακρόστενη κάβα και δύο οριζόντιες το διαπερνούν ως διάδρομοι κίνησης.

Το οινοποιείο αποτελεί προσωρινή στάση στη διαδρομή του σταφυλιού από το αμπέλι στο τραπέζι.