Η παρούσα ερευνητική εργασία εξετάζει και αναλύει τα θρησκευτικά σύμβολα που διακρίνουν πέντε κύριες θρησκευτικές παραδόσεις: τον Χριστιανισμό, τον Ισλαμισμό, τον Ινδουισμό, τον Βουδισμό και τον Ιουδαϊσμό. Η μελέτη εστιάζει στη σημασιολογική φόρτιση αυτών των συμβόλων, αναδεικνύοντας τον ρόλο τους ως βασικά μέσα έκφρασης θρησκευτικών δογμάτων και αξιών. Μέσα από την ανάλυση της ιστορικής εξέλιξης των συμβόλων, διερευνώνται οι τακτικές απεικόνισης και ερμηνείας τους, που έχουν συμβάλει καθοριστικά στη διαμόρφωση της θρησκευτικής τέχνης και αρχιτεκτονικής.

Η εργασία επιχειρεί να καταδείξει τον τρόπο με τον οποίο τα θρησκευτικά σύμβολα λειτουργούν ως οπτικές αναπαραστάσεις των θεμελιωδών θρησκευτικών ιδεών, δημιουργώντας μια σύνθετη διασύνδεση μεταξύ θρησκευτικού μηνύματος, αισθητικής απεικόνισης και συλλογικής ταυτότητας. Επιπλέον, η έρευνα εστιάζει στη διεπιστημονική προσέγγιση των συμβόλων αυτών, συνδέοντας τη θρησκευτική σημειολογία με ευρύτερες κοινωνικές, πολιτισμικές και ιστορικές συνθήκες. Τα σύμβολα εξετάζονται τόσο ως αυτόνομες οντότητες με διαχρονική σημασία όσο και ως εργαλεία που συμβάλλουν στην κατανόηση της ανθρωπο-κοσμικής εμπειρίας και της διαμόρφωσης των θρησκευτικών παραδόσεων.

Επιπρόσθετα, η εργασία αναδεικνύει τη στενή σχέση μεταξύ θρησκευτικών συμβόλων και ιερής αρχιτεκτονικής, αποκαλύπτοντας πώς τα σύμβολα ενσωματώνονται στην αρχιτεκτονική δομή και αισθητική των λατρευτικών χώρων. Μέσα από παραδείγματα διαφορετικών θρησκειών, παρουσιάζεται η λειτουργία των συμβόλων ως διαύλων πνευματικής επικοινωνίας, τα οποία ενισχύουν τη συλλογική ταυτότητα των πιστών και εμπλουτίζουν τις θρησκευτικές τελετουργίες. Συνολικά, η μελέτη καταδεικνύει τη βαθιά επίδραση των θρησκευτικών συμβόλων στη διαμόρφωση της θρησκευτικής σκέψης και πρακτικής, υπογραμμίζοντας τη σημασία τους ως βασικά στοιχεία της θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς.