Ο κινηματογράφος είναι η τέχνη που έχει λειτουργήσει ως ένα από τα βασικά μέσα αποτύπωσης των μετασχηματισμών του αστικού χώρου και των κοινωνικών συνθηκών. Οι διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες αστικότητας της Αθήνας, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τους κινηματογραφιστές καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα μέχρι και σήμερα. Αντικείμενο της παρούσας ερευνητικής εργασίας είναι η εξέταση των κινηματογραφικών αναπαραστάσεων των Αθηναϊκών αστικών χώρων, κατά την λεγόμενη περίοδο της ελληνικής «κρίσης».

Η μέθοδος ανάπτυξης της εργασίας βασίζεται στην ανάλυση συγκεκριμένων κινηματογραφικών σκηνών από διάφορες ταινίες σχετικά με όψεις της «κρίσης» σε Αθηναϊκούς χώρους. Στόχος της έρευνας είναι η κατανόηση και η καταγραφή των επιπτώσεων που επέφερε η κρίση στους χώρους όπως αυτές αποτυπώθηκαν από τον κινηματογραφικό φακό. Εστιάζει στην περίοδο 2008 έως και το 2017 σε ταινίες οι οποίες αποτυπώνουν τις κοινωνικές επιπτώσεις στην Αθήνα και φωτίζουν βαθύτερες διαστάσεις του μετασχηματισμού του δημόσιου και οικιακού χώρου. Μέσα από τη συγκριτική παρουσίαση των ταινιών, η εργασία επιχειρεί να αναδείξει κρίσιμες θεματικές για την κατανόηση του χώρου και του δομημένου περιβάλλοντος στη μεταβαλλόμενη κοινωνική πραγματικότητα.