Το ερευνητικό πραγματεύεται την πολλαπλότητα της ζωής στο νησί της Σκιάθου, από το χειμώνα στο καλοκαίρι και από το καλοκαίρι στο χειμώνα. Δυο χρονικές περίοδοι που κρατάνε από 6 μήνες ο καθένας. Δυο τελείως διαφορετικές ζωές σε έναν χρόνο η οποίες έχουν να κάνουν με τους ανθρώπους, την θερμοκρασία, τους χώρους, τους δρόμους και προπάντως με το νησί. Αναλύεται η ιστορία του τουρισμού απο το παρελθόν μέχρι το παρόν στο νησί και η εξέλιξη της έννοιας της φιλοξενίας. Η περίπτωση της πολλαπλότητας λειτουργειών χώρων, στην αρχιτεκτονική αλλά και στο νησί αφορά είτε κτίρια και χώρους είτε το εξωτερικό περιβάλλον. Η ανάλυση αυτών των χώρων της πολλαπλής λειτουργίας τους σε σχέση με την μετάβαση από το χειμώνα στο καλοκαίρι και το αντίστροφο . Ακόμα και ο τρόπος που δέχεται το νησί αυτήν την αλλαγή. Περιγράφεται μια μικρή εισαγωγή στον όρο της μεταβλητότητας και αναλύονται και ορισμένα παραδείγματα αρχιτεκτονικής εκτός νησιού που ακολουθούν την ροή της αλλαγής της πολλαπλότητας στους χώρους. Το ερώτημα μου σε αυτό το ερευνητικό είναι αν οι χώροι , τα κτίρια και η μορφή της αρχιτεκτονικής που βρίσκεται σε μια περιοχή που λειτουργεί με εποχικότητά  μπορεί να σχεδιάζετε εξαρχής με πολλαπλές ερμηνείες, με την βοήθεια της μεταβλητότητας, ώστε οι μορφές αυτές να αλλάζουν την χρήση του χώρου όπως αλλάζει και ο τρόπος ζωής των ανθρώπων. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα ο χώρος να μην μένει αναξιοποίητος  τον υπόλοιπο χρόνο, αλλά να αποκτά μια δεύτερη ερμηνεία, μια δεύτερη ζωή!