Todesignαφορά μια ενιαία διαδικασία που έχει αξία τόσο λειτουργική όσο και αισθητική. Κατά τον 20^ο αιώνα, στην διάρκεια της βιομηχανικής επανάστασης, η κοινωνία παρασύρθηκε από τις δυνατότητες των τεχνολογικών εξελίξεων, κάτι το οποίο  οδήγησε σε αφέλεια ως προς την αισθητική, βάζοντας, λόγω των βιομηχανικών απαιτήσεων, σε προτεραιτότητα την ποσότητα και όχι την ποιότητα. Σε αυτά τα πλαίσια οι επαγγελματίες του χώρου θεώρησαν ότι χρειαζόταν ένα μέσο για την ενημέρωση του ευρύτερου κοινού σε σχέση με τις εξελίξεις του design. Αυτό το μέσο θα ήταν το έντυπο περιοδικό.

Καθώς ο σχεδιασμός των περιοδικών designεξελίσσονταν μαζί με τα καλλιτεχνικά ρεύματα της κάθε εποχής, στην Ελλάδα ένα από τα σημαντικότερα περιοδικά υπήρξε το «Αρχιτεκτονικά Θέματα». Ως αρχιτέκτονες που δεν διαθέτουμε τις γνώσεις των γραφιστικών μεθόδων σχεδιασμού, για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε την δομή ενός layoutχρειαζόμαστε μια αντιστοιχία των γραφιστικών όρων με τους αρχιτεκτονικούς. Αναλύοντας το έντυπο σε πρόγραμμα, τομή, όψη και κάτοψη, η τελευταία έρχεται σε αντιστοιχία με το layout. Χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τέυχος των Αρχιτεκτονικών Θεμάτων που έχουν μια αυστηρή και ξεκάθαρη δομή, αντιλαμβανόμαστε ότι μπορούν να προκύψουν αρχιτεκτονικές κατόψεις, αλλά και ότι παραπέμπουν σε άλλες δομές γύρω μας με εξίσου αυστηρή διάταξη.

Η αξία του έντυπου περιοδικού έγκειται στις εξειδικευμένες πληροφορίες του, που δεν βρίσκονται πάντα στο διαδίκτυο. Καθώς το χάσμα μεταξύ έντυπου περιοδικού και onlineολοένα και γιγαντώνεται, σκοπός είναι να διατηρηθεί μια ισορροπία μεταξύ των δύο, έτσι ώστε το έντυπο να μην εξελιχθεί (παραπάνω) σε είδος πολυτελείας.