Η παρούσα έρευνα πραγματεύεται την Αρχιτεκτονική μέσα από τα VideoGames, και συγκεκριμένα από τον τελευταίο τίτλο της σειράς TheSims. Καθώς γενιές μεγαλώνουν με τα Videogames, ο τρόπος επιρροής και διαμόρφωσης του ατόμου, μέσα από αυτά, καθίσταται μείζον ζήτημα. Η προσομοίωση της αρχιτεκτονικής αποτελεί έναν εύλογο τρόπο πειραματισμού και εκπαίδευσης, καθώς η παιχνιδοποίηση των κατασκευαστικών εργαλείων και οι δυνατότητες της εικονικής επεξεργασίας καθιστούν εύκολη τη διαδικασία παραγωγής κτηρίων, ακόμα και για παίκτες χωρίς ειδικές γνώσεις πάνω στο αντικείμενο. 

Το TheSimsαποτελεί μια σειρά βιντεοπαιχνιδιών, μέσα στην οποία ο παίκτης αναλαμβάνει το ρόλο του αρχιτέκτονα. Με την πάροδο του χρόνου έχει εξελιχθεί, τόσο οπτικοακουστικά, όσο και λειτουργικά, ενώ ακόμα το TheSims4 εισάγει έναν νέο μηχανισμό στο παιχνίδι, την έννοια της ταυτότητας. Αυτή προβάλλεται μέσα από τον μελετημένο και λεπτομερή σχεδιασμό, καθώς ακόμα και από την ανάπτυξη προσωπικότητας και χαρακτήρα, τόσο στο εικονικό άτομο, όσο και στην κατοίκηση. Η έρευνα αναλύει τους τρόπους με τους οποίους η ταυτότητα έχει αντίκτυπο στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, καθώς έτσι γίνεται αντιληπτός ο ρεαλισμός της προσομοίωσης της σχεδιαστικής διαδικασίας.

Το παιχνίδι πραγματεύεται έννοιες αρχιτεκτονικής και τις μεταδίδει στον παίκτη, κατά την κατασκευαστική διαδικασία. Έτσι, μέσα από τη μελέτη των μηχανισμών του εντοπίζονται κοινοί τόποι στον εικονικό αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και στην πραγματικότητα, αλλά και σημαντικές παρεκκλίσεις. Οι κανόνες και η παιχνιδοποίηση των κατασκευαστικών εργαλείων εμποδίζουν την ανάπτυξη πλήρως ρεαλιστικών μηχανισμών, με αποτέλεσμα οι παρεχόμενες πληροφορίες να μην είναι επαρκείς. Επομένως, το παιχνίδι ενδείκνυται κατάλληλο διδακτικό εργαλείο πάνω στην αρχιτεκτονική, εφόσον ο παίκτης αντιλαμβάνεται την ανεπάρκειά του πάνω σε ορισμένους σημαντικούς τομείς. Η αρχιτεκτονική προσέγγιση μέσα στο παιχνίδι, όπως και στην πραγματικότητα, βασίζεται πάνω σε επιρροές και κανόνες. Αν και οι κανόνες διαφοροποιούνται στις δύο περιπτώσεις, τα αποτελέσματα που παράγονται χαρακτηρίζονται ως αρχιτεκτονικά έργα. Συμπερασματικά, με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ένα νέο είδος αρχιτέκτονα, αυτό του εικονικού.