Θα εξεταστεί η δυνατή ενεργοποίηση ιστορικά σημαντικών πρακτικών αγροτικής καλλιέργειας σε ένα πεδίο ενεργούς τοπικής παράδοσης και ιστορίας. Εστιάζουμε σε συγκεκριμένη ορεινή περιοχή απομακρυσμένου (σε άγονη γραμμή) νησιωτικού τόπου. Στην ύπαιθρο της νήσου Νίσυρος, στον ημιορεινό οικισμό Εμπορειό. Εκεί παρατηρήθηκαν χωρικές καλλιεργητικές-κλιματικές ποιότητες που προκύπτουν κυρίως από την εγγύτητα με την καλντέρα (γκρεμός, χείλος ηφαιστειακού κώνου/κορυφής) η οποία είχε και έχει σαν συνέπεια εύφορα εδάφη. Το ιδιαίτερο ανάγλυφο του νησιού είναι αποτέλεσμα της έντονης ηφαιστειακής δραστηριότητας αλλά και της ανθρωπογενούς παρέμβασης στο τοπίο με την δημιουργία συνεχών πυκνών αναβαθμίδων (πεζουλών) καλλιέργειας. Αγροτικής τακτικής/τεχνικής που χαρακτηρίζει ολόκληρο το νησί, ήδη τεκμηριωμένου και καταγεγραμμένου πολύτιμου πολιτισμικού υποβάθρου. Η πρότασή μας περιγράφει και απεικονίζει την δημιουργία ενός συγκροτήματος αγροτικής καλλιέργειας σε συνθήκη κυκλικής οικονομίας με επίκεντρο μια μονάδα παραγωγής-επεξεργασίας κρασιού. Σύνθεση που περιλαμβάνει τις εκτάσεις καλλιέργειας, την βασική μονάδα οινοπαραγωγής, τις συστάδες εφήμερης κατοίκησης, τα δίκτυα περιπλάνησης και περιήγησης. Στόχος είναι η βιωματική εμπλοκή ορισμένων ή περισσότερων επισκεπτών με την γραμμή παραγωγής του κρασιού και των συνοδών προϊόντων αλλά και η εκπαιδευτική/γνωστική αλληλεπίδραση με το φυσικό περιβάλλον και το έδαφος.