Η λίμνη Κάρλα υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς και πολυποίκιλους υγροτόπους της Μεσογείου. Από την αρχαιότητα, υπάρχουν στοιχεία για έργα αλλαγής της χρήσης γης με αποτέλεσμα πολλοί υγρότοποι να έχουν μετατραπεί από θύλακες ζωής σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Οι ανθρώπινες παρεμβάσεις  προσπαθούν ανεπιτυχώς να περιορίσουν με τεχνητά μέσα, τη φύση των λίμνων αντί να συνδυαμορφώσουν μαζί τους. Με αποτέλεσμα πολλές από αυτές τις ενέργειες να έχουν αποδειχθεί πιο επιζήμιες απ’ ότι ωφέλιμες. Η διπλωματική αυτή πραγματεύεται την ιδέα του σχεδιασμού ενός περιβαλλοντικού κέντρου έρευνας της λίμνης και προστασίας της άγριας αυτοφυούς ορχιδέας όπως και δομές φιλοξενίας ερευνητών της περιοχής της λίμνης Κάρλας. Με πρωτεύοντα στόχο την υγιή ανάκαμψη και σταθεροποίηση του οικοσυστήματος της λίμνης, μετά τις πλημμύρες του περασμένου Σεπτέμβρη. Τη μελλοντική βιώσιμη συνύπαρξη των γύρω περιοχών με αυτή, αλλά και την μετέπειτα ανάδειξη της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου. Η ιδέα της σύνθεσης των εγκαταστάσεων προσπαθεί να αφομοιώσει ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων που μπορεί να την επισκεφθούν από μελετητές και αναλυτές ασχολούμενοι με το τοπίο, φυσιολάτρες, φωτογράφους άγριας πανίδας, μέχρι και τμήματα μαθητών ή φοιτητών του πανεπιστήμιο Θεσσαλίας για σεμινάρια ή διαλέξεις insituμε σκοπό την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση των νέων.