Αυτό το ερευνητικό θέμα διερευνά την έννοια των δρόμων ως δυναμικών οντοτήτων με ξεχωριστές ταυτότητες, που διαμορφώνονται από τα αποτυπώματα των προηγούμενων ταξιδιών. Μέσα από δύο συμπυκνωμένα roadtrips κατά μήκος του αυτοκινητόδρομου E75, υιοθετούνται διπλοί ρόλοι ως ταξιδιώτριες και εξερευνήτριες, καταγράφοντας επιλεγμένες τοποθεσίες με βάση προσωπικές παρατηρήσεις, μέσω σημειώσεων που κρατούνται κατά τη διέλευση του αυτοκινητόδρομου. Η έρευνα αποκωδικοποιεί την αντίληψη των δρόμων, τονίζοντας την απώλεια των τελετουργικών πτυχών στις σύγχρονες ταξιδιωτικές εμπειρίες.

Η αφήγηση εμβαθύνει στην Παλαιά Εθνική Οδό, εξετάζοντας τον αντίκτυπό της στους γύρω οικισμούς και διερωτώμενη για την τύχη αυτών των τόπων μετά την εκτροπή του νέου δρόμου. Εκφράζεται μια νοσταλγία για τα roadtrips, αναδεικνύοντας την πρακτική της οδήγησης ως μέσο εξερεύνησης και σωματικής αυτοκυριαρχείας. Η δημιουργία ενός χιλιομετρικού αρχείου που χαρτογραφείται πάνω στη μνήμη ενισχύει την ιδέα του δρόμου ως ιστορικό κατασκεύασμα.

Το συμπέρασμα συνθέτει τα ευρήματα, αποκαλύπτοντας μια συγκεκριμένη ταυτότητα για κάθε δρόμο. Υποστηρίζεται ότι οι δρόμοι επηρεάζουν τη ζωή των τόπων που διασχίζουν, λειτουργώντας ως αρτηρίες τόσο για τους οικισμούς όσο και για τις μεμονωμένες κοιτίδες ζωής. Η διαδικασία εξερεύνησης γίνεται μάρτυρας της μεταμορφωτικής δύναμης των οδικών αποτυπωμάτων, συγκρίνοντας τον παλιό και τον νέο δρόμο και υποδηλώνοντας ότι οι δρόμοι είναι κατασκευάσματα με φασματικά χαρακτηριστικά. Η έλλειψη προγραμματικών και σχεδιαστικών σκέψεων κατά την ανακατεύθυνση του νέου δρόμου τονίζει την κριτική στην ιεράρχηση των καπιταλιστικών συμφερόντων έναντι μιας γνήσιας σύνδεσης με το περιβάλλον μας.

Στην ουσία, η εργασία υποστηρίζει έναν υποκειμενικό επαναπροσδιορισμό των δρόμων μέσω ενός συνδυασμού αναστοχαστικής διερεύνησης, αφήγησης ιστοριών και δημιουργίας ενός διπλού-χρονικού ημερολογίου. Ο δρόμος αναγνωρίζεται ως μια σύνθετη οντότητα, που δυσχεραίνει την  κατηγοριοποίηση των χαρακτηριστικών του σε θετικά και αρνητικά. Τελικά, το έργο καλεί σε επανεξέταση του σχεδιασμού και της μελέτης των νέων αυτοκινητοδρόμων, δίνοντας έμφαση σε μια συνειδητή προσέγγιση που διατηρεί τη σύνδεση μεταξύ των δρόμων και των τόπων που διασχίζουν.