Οι τοπογράφοι μηχανικοί, κατανοούν ένα σημαντικό γεγονός το οποίο εκλείπει από τις αρμοδιότητες ενός αρχιτέκτονα: ένα κτίριο δεν είναι απλά ένα στατικό αντικείμενο, η μορφή του υφίσταται συνεχώς σχηματισμούς και με βάση αυτούς τους σχηματισμούς καταγραφεί εξωτερικές επιρροές. Για την ιατροδικαστική αρχιτεκτονική, τα κτίρια δεν είναι μόνο παθητικά στοιχεία ή αισθητήρες στα οποία καταχωρούνται κάποια γεγονότα, ούτε οι σκηνές ενός εγκλήματος ή τοποθεσίες στις οποίες η βία λαμβάνει χώρα.

Tα δομημένα περιβάλλοντα είναι συναθροίσεις δομών, xώρων, υποδομών, υπηρεσιών και τεχνολογιών. Έχoυν την ικανότητα να δρουν και να αλληλοεπιδρούν με τον περίγυρο τους καθώς και να σχηματίζουν γεγονότα γύρω από αυτά. Κατασκευάζουν και σχηματίζουν από το να περιβάλλουν απλά την ανθρώπινη δράση. Με την εμπλοκή της βίας διαμορφώνουν περιστατικά και γεγονότα. Μια δομική σχισμή, είναι ένα καλό παράδειγμα ενός στοιχείου όπου μπορεί να πάρει το ρόλο του αισθητήρα και στην προκειμένη περίπτωση αυτή ενός “μυστικού πράκτορα”. Οι δομικές σχισμές, φαίνονται σαν αποδεικτικά στοιχεία  στην περίπτωση ενός δομικού προβλήματος παρολ’αυτά δεν θα πρέπει να  λαμβάνονται απλά σαν συμπτώματα, αλλά σαν δρώμενα της ύλης. Καμία ρωγμή δεν μπορεί να αναπαραχθεί: κάθε ρωγμή είναι ένας μοναδικός συνδυασμός ανάμεσα σε αστοχίες μικρό υλικών και μορίων. Σε μια εποχή, όπου οι περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν σε στρατιωτικές διαμάχες ή πεθαίνουν μέσα στα κτίρια, η πόλη δεν μπορεί απλά να θεωρείται ως ένα σύστημα στο οποίο διεξάγονται οι πόλεμοι. Όταν η σκόνη από μια επικείμενη καταστροφή κατακάτσει, ο τρόπος με τον οποίο τακτοποιείται μπορεί να αποτελέσει στοιχείο. Μια καταστροφή ωστόσο, σπάνια μπορεί να αποτελέσει από μόνη της ένα στοιχείο. Οι πόλεις, είναι πολύπλοκα συστήματα και η στόχευση των κτιρίων, γεφυρών, δρόμων έχει ένα αντίκτυπο πολύ πιο πέρα από το σημείο πρόσκρουσης. Οι αρχιτεκτονικοί ερευνητές μελετούν τις ρωγμές ή άλλες πτυχές στην δομική παθολογία ενός κτιρίου, ερμηνεύοντας τα ευρήματά τους με ένα στενά οριοθετημένο σύνολο συνθηκών και με την προϋπόθεση ότι ανιχνεύουν τις παραμορφώσεις του υλικού.

Τέλος, το παρών ερευνητικό εστιάζει στο έργο των ερευνητών/-τριών και των ιατροδικαστικών αρχιτεκτόνων/-νισσών οι οποίοι-οίες παρουσιάζουν τα κτίρια σαν μια ύλη με περίπλοκες διαδικασίες ως προς τον σχηματισμό, σαν μια ύλη σε δημιουργία όπου παρέχει μια πληροφορία. Η εγκληματολογική αρχιτεκτονική, έχει τη δύναμη να μετατρέπει σε αισθητική, εδαφικούς σχηματισμούς με διαφορετικούς τρόπους. Η ιατροδικαστική αισθητική έρχεται να ορίσει τις τεχνικές και τις τεχνολογίες με πράγματα τα οποία ερμηνεύονται   παρουσιάζονται και μεσολαβούνται στο φόρουμ δηλαδή τους τρόπους και τις διαδικασίες με τις οποίες η ύλη κατορθώνει να γίνεται πολίτικος παράγοντας.