Η επιστήμη της Αρχιτεκτονικής τα τελευταία χρόνια επιδίδεται στην δημιουργία όχι μονο κτισμάτων αλλά και μορφών τιθάσευσης αυτού του ανοίκειου κόσμου.  Στον άξενο κόσμο σήμερα η ευαλωτότητα η θραυστότητα ανθρώπινων ομάδων αποτελεί ένα φαινόμενο που αυξάνεται δραματικά. Η Αρχιτεκτονική ενσωματώνει τα αιτήματα των ευάλωτων ομάδων μέσα στην οργάνωση του χώρου που σχεδιάζεται ειδικά για κάθε τύπο ομάδας, αντιστρέφοντας τον παρονομαστή με την δημιουργία ενός μικρόκοσμου οικειότητας που δρα θεραπευτικά.

 Τα μέλη της δομής μας διέποντας από την ευαλωτότητα, ως απότοκο της διαδικασίας αποθεραπείας τους και απεξάρτησης από τα ναρκωτικά. Μέσα από την έρευνα μας διακρίναμε ότι τα ιδρύματα κρατικής μέριμνας πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας υγείας, καθώς και οι πέντε φορείς, στην Λάρισα. που μεριμνούν για την απεξάρτηση, χωλαίνουν στον τομέα της επανένταξης, δημιουργώντας μια ασυνέχεια ένα διακεκριμένο κενό στα προγράμματα τους. Αυτό το κενό επιχειρούμε να πληρώσουμε, οργανώνοντας στην οικοκοινότητα μας, έναν τρόπο ζωής όπου ενυπάρχουν, η συλλογικότητα, η συμμετοχικότητα, η εκπαίδευση, η αυτοδιαχείριση της τροφής, δίνοντας παράλληλα εφόδια οικονομικής αυτάρκειας και ανεξαρτησίας στο πρόγραμμα της, καθιστώντας την, αυτοoργάνωτη.
Επιθυμούμε να γίνουν τα μέλη της, φροντιστές του δικού τους οικοσυστήματος μέσα στο οποίο ανήκουν, δυναμιτίζοντας νέες εγγραφές για την υποδοχή του μέλλοντος τους.
 Τα μέλη της αναγεννούνται μέσα από την σχέση τους με την γη, καλλιεργώντας εδώδιμες καλλιέργειες που ευδοκιμούν στον συγκεκριμένο τόπο.
 Η πολυκαλλιέργεια στο οικόπεδο μας, των 153 στρεμμάτων διαρθρώνεται μέσα από το πρωτόκολλο της φυσικής καλλιέργειας, που αναγεννά τα διαβρωμένα εδάφη. Οι αρχές της Περμακουλτούρας, της ανακύκλωσης και του βιοκλιματικού σχεδιασμού, οδηγούν τις προθέσεις μας ως προς την οργάνωση του Οικοχωριού μας.
 Ο άμεσος διάλογος των δομών με το ανατολικό μέτωπο, (με την πιο επαυξημένη οικιστική πυκνότητα), συντείνει στην ώσμωση της κοινότητας με τον αστικό ιστό που την περιβάλλει.